17 آذر 1402 توسط مدیر وب سایت 0 دیدگاه

جراحی ماستکتومی

ماستکتومی یک روش جراحی می باشد که شامل برداشتن برخی یا تمام بافت سینه فرد میشود. این جراحی ممکن است برای درمان سرطان سینه یا در برخی موارد برای کنترل رشد بافت پستان استفاده شود.

سرطان سینه شکل گیری تومور جدید است که با تکثیر کنترل نشده سلول هایی که هر یک از گروه های سلولی تشکیل دهنده سینه را تشکیل می دهند، مانند غدد پستانی که سینه را تشکیل می دهند، مجاری شیری که تا نوک پستان امتداد می یابند و قسمت همبند ایجاد می شود. بافت اطراف این بافت ها و همچنین عروق خونی و لنفاوی است.

در این مقاله در مورد جراحی ماستکتومی در سرطان سینه صحبت خواهیم کرد .

ماستکتومی چگونه انجام می شود؟

جراحی ماستکتومی معمولاً تحت بیهوشی انجام می شود. پزشک شما بخشی یا تمام بافت سینه را در طول جراحی برمی دارد. در طول این روش، پزشک هنگام برداشتن بافت سینه مراقب خواهد بود و سعی می کند به بافت های دیگر آسیب نرساند. در برخی موارد، نوک سینه یا استخوان سینه نیز ممکن است در طی جراحی برداشته شود.

جراحی ماستکتومی پس از معاینه توسط پزشک برنامه ریزی می شود و مدت زمان جراحی ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. پس از جراحی، پزشک اطلاعاتی را در مورد اینکه در دوره بعدی به چه مواردی باید توجه کنید و به چه نوع درمانی نیاز دارید، به شما می دهد. پس از برداشتن بافت سینه، پزشک ممکن است گزینه تعویض سینه یا سایر مداخلات جراحی را نیز به شما بدهد.

روند بهبودی پس از ماستکتومی چقدر است؟

روند بهبودی پس از ماستکتومی ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و در برخی موارد ممکن است در طی این فرآیند درد یا تورم ایجاد شود. بنابراین، پزشک شما به وضوح به شما توضیح می دهد که پس از جراحی به چه مواردی توجه کنید و به چه نوع درمانی نیاز دارید. معمولاً روند بهبودی پس از ماستکتومی در عرض چند هفته کامل می شود و فرد می تواند به فعالیت های عادی خود بازگردد. با این حال، در برخی موارد، ممکن است به دوره نقاهت طولانی‌تری نیاز باشد و رعایت توصیه‌های پزشک در این زمینه ضروری است.

جراحی ماستکتومی چگونه انجام می شود؟

جراحی ماستکتومی یک مداخله جراحی است که به معنای برداشتن بخشی یا تمام بافت پستان است. این جراحی معمولاً تحت بیهوشی انجام می شود و پزشک در هنگام برداشتن بافت سینه در حین جراحی با دقت عمل می کند. در طول جراحی، پزشک برشی برای برداشتن بافت سینه ایجاد می کند و از طریق این برش بافت سینه برداشته می شود.

جراحی ماستکتومی پس از معاینه توسط پزشک برنامه ریزی می شود و مدت زمان جراحی ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. پس از جراحی، پزشک اطلاعاتی را در مورد اینکه در دوره بعدی به چه مواردی باید توجه کنید و به چه نوع درمانی نیاز دارید، به شما می دهد. پس از برداشتن بافت سینه، پزشک ممکن است گزینه تعویض سینه یا سایر مداخلات جراحی را نیز به شما بدهد.

روش های جراحی در سرطان پستان

در درمان جراحی سرطان سینه، بسته به شرایط بیمار؛ جراحی حفظ پستان (برداشتن تنها ناحیه سرطانی پستان سرطانی) و ماستکتومی (برداشتن کل پستان سرطانی) به عنوان روش های جراحی قابل انجام است.

ماستکتومی چیست؟

جراحی ماستکتومی یا به طور ساده ماستکتومی ، برداشتن کل پستان سرطانی یک بیمار در گیر سرطان سینه با استفاده از روش جراحی مناسب است.

انواع ماستکتومی

ماستکتومی ، یعنی برداشتن پستان، با توجه به ساختارهای آناتومیکی برداشته شده همراه با سینه، نام دارد. انواع ماستکتومی به شرح زیر است:

ماستکتومی ساده

ماستکتومی رادیکال

ماستکتومی رادیکال اصلاح شده

ماستکتومی پیشگیرانه

ماستکتومی دو طرفه (دوطرفه).

ماستکتومی سگمنتال

1- ماستکتومی ساده

برداشتن تنها سینه سرطانی بیمار مبتلا به سرطان سینه را « ماستکتومی ساده » می‌گویند .

2- ماستکتومی رادیکال

در ماستکتومی رادیکال ، بافت سرطانی سینه و کل پستان و همچنین دو ساختار ماهیچه ای واقع در قفسه سینه زیر سینه (عضله سینه ای بزرگ، عضله سینه ای مینور) و غدد لنفاوی در زیر بغل برداشته می شود.

3- ماستکتومی رادیکال اصلاح شده

برداشتن کل پستان سرطانی بیمار مبتلا به سرطان پستان و همچنین برداشتن غدد لنفاوی زیر بغل را ” ماستکتومی رادیکال اصلاح شده ” می نامند. تفاوت با ماستکتومی رادیکال این است که عضلات دیواره قفسه سینه حفظ می شوند.

4- ماستکتومی پیشگیرانه

ماستکتومی پیشگیرانه یا به طور دقیق تر « ماستکتومی کاهش دهنده خطر »، برداشتن پستان قبل از تشخیص سرطان سینه در بیمار یا قبل از وقوع سرطان سینه است.

این یک روش جراحی است که قبل از بروز سرطان در افراد مبتلا به بیماری پستان که در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان سینه هستند یا در افرادی که ژن ژنتیکی استعداد ابتلا به سرطان سینه را دارند انجام می شود. این یک جراحی است که هدف آن محافظت از بیمار در برابر ابتلا به سرطان سینه با کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه در فرد است.

5- ماستکتومی دو طرفه (دوطرفه)

ماستکتومی دوطرفه ( ماستکتومی دوطرفه ) در بیمارانی که سرطان هر دو سینه دارند، در بیمارانی که سرطان یک سینه دارند و ضایعه پستان پرخطر برای سرطان سینه در سینه مقابل دارند یا در بیمارانی که هر دو سینه را با جراحی برداشته اند انجام می شود. برای کاهش خطر .

6- ماستکتومی سگمنتال

برای سرطان سینه یا برخی ضایعات خوش خیم پستان، برداشتن قسمتی از پستان که بیماری یا سرطان سینه در آن قرار دارد، ماستکتومی سگمنتال نامیده می شود . همچنین به همان مفهوم جراحی حفظ پستان برای سرطان سینه استفاده می شود.

 

جراحی ماستکتومی

برای سرطان سینه، جراحی ماستکتومی باید برای بیمارانی انجام شود که نمی توانند تحت عمل جراحی حفظ پستان قرار گیرند (فقط برداشتن بافت سرطانی پستان با روش جراحی مناسب بدون برداشتن پستان سرطانی) .

جراحی ماستکتومی در چه مواردی انجام می شود؟

جراحی ماستکتومی باید برای همه بیمارانی که نمی توانند تحت عمل جراحی حفظ پستان برای سرطان سینه قرار گیرند یا برای بیماران سرطان سینه که می توانند تحت عمل جراحی حفظ پستان قرار گیرند اما به دلیل نیاز پزشکی نمی توانند رادیوتراپی دریافت کنند، انجام شود . به جز موارد زیر:

  • اگر تومور از چند کانون در پستان شروع شده باشد،
  • اگر سرطان سینه در سینه گسترده باشد،
  • اگر اندازه سرطان سینه و اندازه سینه برای به جا گذاشتن سینه ای با ظاهر قابل قبول مناسب نیست.
  • اگر بیمار سرطان سینه نمی خواهد پستان سرطانی اش حفظ شود،
  • اگر بیمار پس از جراحی حفظ پستان نتواند رادیوتراپی دریافت کند، ماستکتومی انجام می شود و یک جراحی اضافی غدد لنفاوی زیر بغل متناسب با مرحله و شرایط بیمار انجام می شود.
  • اگر بیماری که به دلیل سرطان پستان ماستکتومی شده است، یعنی تمام بافت پستان برداشته شده است، بخواهد پستان سمتی که ماستکتومی انجام شده بازسازی شود (ساخت سینه جدید به جای سینه برداشته شده)، تکنیک جراحی ماستکتومی .

بسته به روش بازسازی سینه که باید برای بیمار سرطان سینه و بیماری بیمار اعمال شود، می توان ماستکتومی محافظ پوست پستان یا ماستکتومی محافظ پوست پستان و پستان انجام داد.

با این پوست ویا نوک پستان محافظت شده، بسته به میل بیمار و شرایط بیماری، سینه با ایمپلنت سیلیکونی ( بازسازی ایمپلنت ) یا با استفاده از بافت خود بیمار (بازسازی اتولوگ) بازسازی می شود.

بازسازی بیمار در اولین عمل جراحی در صورت لزوم نتایج زیبایی بهتری به همراه خواهد داشت. با این حال، گزینه‌های بازسازی دیرهنگام (بازسازی سینه به جای پستان برداشته شده) برای بیمارانی که در اولین جراحی ماستکتومی شده‌اند نیز وجود دارد.

جراحی ماستکتومی چقدر طول می کشد؟

جراحی ماستکتومی بسته به اینکه کدام روش ماستکتومی انتخاب شده و وضعیت سرطان سینه بیمار ممکن است 1 تا 3 ساعت طول بکشد.

جراحی غدد لنفاوی زیر بغل ( بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان، SLNB یا کالبد شکافی زیر بغل = برداشتن غدد لنفاوی زیر بغل ) علاوه بر ماستکتومی به زمان جراحی اضافه خواهد شد. اگر بعد از ماستکتومی ( بازسازی سینه ) سینه بازسازی شود ، بر اساس روش انتخابی، زمان به این زمان جراحی اضافه می شود.

آیا ماستکتومی خطرناک است؟

جراحی ماستکتومی ، مانند همه روش های جراحی، خطرات مربوط به بیهوشی (نارکوز) و جراحی را به همراه دارد. بیماری های قبلی فرد (بیماری قلبی، ریوی، دیابت، فشار خون بالا و غیره) ممکن است خطرات جراحی را افزایش دهد.

عوارض بعد از ماستکتومی چیست؟

خونریزی، مشکلات ترمیم زخم، عفونت و … که در همه جراحی ها رایج است. عوارض بعد از ماستکتومی نیز ممکن است رخ دهد.

تجمع مایع ( سروما ) در ناحیه ای که سینه پس از ماستکتومی برداشته شده است یک عارضه شایع است. اگر حرکات بازو در سمت جراحی ماستکتومی در زمان مناسب انجام نشود یا اگر بیمار بازو را به صورت دلخواه عمل نکند، ممکن است شانه منجمد رخ دهد.

باز هم بسته به تکنیک جراحی یا وسعت تومور، آسیب عروقی یا عصبی ممکن است رخ دهد. بسته به تراکم و سطح برداشتن غدد لنفاوی زیر بغل ، ممکن است تورم طولانی مدت (ادم لنفاوی) در بازو ایجاد شود.

 

چه مدت طول می کشد تا پس از ماستکتومی بهبود یابد؟

برای بیماران مبتلا به سرطان سینه که هیچ بیماری یا بیماری همراهی ندارند، جراحی ماستکتومی 20 روز تا 1 ماه طول می کشد تا بهبود یابد. بیماری‌هایی که اکسیژن‌رسانی بافت را مختل می‌کنند، مانند دیابت فردی، بیماری‌های بافت همبند، بیماری‌های عروقی که جریان خون زخم را مختل می‌کنند و بیماری انسدادی مزمن ریه ( COPD )، ممکن است بر زمان بهبود زخم تأثیر بگذارند.

 

مراقبت های بعد از جراحی ماستکتومی

پس از ماستکتومی برای سرطان سینه ، پانسمان های معمول، نظارت بر درن های قرار داده شده در ناحیه جراحی و تمرینات بازو مورد نیاز است. بیمار باید از نظر هرگونه تجمع مایع (سروم) که ممکن است در میدان عمل رخ دهد، تحت نظر باشد.

بیشتر بخوانید: جراحی مری  جراحی ریه  جراحی تیروئید  جراحی پستانجراحی سینه

پروتز بعد از جراحی ماستکتومی

به جای برداشتن بافت پستان ( ماستکتومی ) به دلیل سرطان سینه، می توان جراحی را که ظاهر جدید سینه را با ایمپلنت سینه سیلیکونی (پروتز) ایجاد می کند در همان جلسه یا در اواخر دوره (پس از تکمیل تمام درمان های سرطان) برنامه ریزی کرد. بسته به خواسته و شرایط بیمار.

موفقیت زیبایی زمانی بیشتر است که پروتز بعد از ماستکتومی همزمان با ماستکتومی انجام شود. در این گروه بیماران، وضعیت روانی بیمار سرطان سینه نیز بهتر تحت تأثیر قرار می گیرد، زیرا بیمار از اولین عمل جراحی با یک سینه بازسازی شده خارج می شود.

17 آذر 1402 توسط مدیر وب سایت 0 دیدگاه

جراحی سینه

جراحی پستان یک زمینه تخصصی پیشرفته برای جراحی های سرطان سینه است که در سال های اخیر فراوانی آن افزایش یافته است. جراحان پستان در کشور ما متشکل از جراحان عمومی هستند که در این زمینه تخصص دارند.

اهمیت جراحی سینه از تصمیم گیری درست در مورد اینکه کدام جراحی بر روی کدام بیمار انجام شود، به جای ویژگی های فنی جراحی ناشی می شود. بنابراین، تجربه جراح از اهمیت بالایی برخوردار است.

امروزه جراحی سینه اساساً شامل برداشتن کل سینه (ماستکتومی) یا برداشتن بخشی از آن (لومپکتومی) است. برداشتن تنها بخشی از سینه را جراحی حفظ سینه نیز می نامند.

جدای از اینها، مداخلات جراحی مانند بررسی اینکه آیا سرطان پستان به غدد لنفاوی زیر بغل گسترش یافته است یا خیر (بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان) و برداشتن غدد لنفاوی زیر بغل با جراحی (تحلیل غدد لنفاوی زیر بغل) نیز وجود دارد.

سرطان سینه و جراحی سینه

سرطان سینه شایع ترین نوع سرطان در زنان است و روز به روز بر میزان بروز آن افزوده می شود. طبق تحقیقات انجام شده توسط وزارت بهداشت، سرطان سینه تقریباً 25 درصد از بیماری های سرطانی را در زنان تشکیل می دهد.

علیرغم افزایش روز به روز فراوانی سرطان پستان، مطالعات موثر و به روز در زمینه درمان و میزان موفقیت درمان های اعمال شده برای این بیماری نیز در همین راستا در حال افزایش است. روش‌های غربالگری اولیه بیماری‌های پستان و رویکردهای درمانی به‌روز شده در راستای تحقیقات، روش‌های درمانی مؤثر و موفقی را در برابر سرطان پستان نشان می‌دهند.

جراحی سینه چیست؟

جراحی سینه؛ این نام عمومی برای روش هایی مانند تشخیص توده در پستان، بیوپسی، تشخیص قطعی، برداشتن و پر کردن جای خالی ناشی از تومور برداشته شده است. علاوه بر این، در بیماران مبتلا به سرطان پستان، بررسی غدد لنفاوی آن ناحیه و برداشتن غدد لنفاوی سرطانی شناسایی شده از جمله وظایف جراحی پستان است.

جراحی نجات سینه

جراحی حفظ پستان همراه با رادیوتراپی (پرتودرمانی) انجام می شود و زمانی که برای بیمارانی که معیارهای خاصی را دارند اعمال شود، زمان بقای پزشکی مشابه برداشتن کل پستان را فراهم می کند. همچنین از نظر زیبایی نتایج بسیار بهتری می دهد.

این یک روش جراحی است که با برداشتن بافتی که سرطان در آن قرار دارد و مقدار کافی بافت سالم اطراف آن انجام می شود. هرچه بافت سالم بیشتری همراه با تومور برداشته شود، خطر عود سرطان در همان محل کمتر می شود.

جدای از این موارد، شرایطی نیز وجود دارد که در آنها جراحی حفظ پستان نسبتاً توصیه نمی شود.

1- اگر نوع سرطان سینه، کارسینوم لوبولار مهاجم باشد، در این بیماران توصیه نمی شود زیرا احتمال عود سرطان پستان نسبتاً بیشتر است.

2- در بیماران مبتلا به کارسینوم لوبولار درجا توصیه نمی شود زیرا خطر ابتلا به سرطان سینه افزایش می یابد.

3- برای بیماران با سابقه خانوادگی سرطان سینه در معرض خطر توصیه نمی شود.

4- در مواردی که سرطان داخل کانال (DCIS) در ساختار تومور متراکم باشد توصیه نمی شود.

کدام بیماران نباید تحت عمل جراحی سینه قرار گیرند:

1- از آنجایی که جراحی حفظ پستان همراه با رادیوتراپی (پرتودرمانی) انجام می شود، در مواردی که پرتودرمانی بعد از عمل برای بیمار قابل اعمال نباشد (مانند بیماری لوپوس سیستمیک، بیماری اسکلرودرمی) جراحی حفظ پستان انجام نمی شود.

2- در صورت وجود سرطان سینه در بیش از یک نقطه پستان، جراحی حفظ پستان انجام نمی شود.

3- در صورت وجود میکروکلسیفیکاسیون های گسترده (رسوبات آهکی) جراحی حفظ پستان انجام نمی شود.

4- اگر اندازه تومور تشخیص داده شده در سینه بزرگ (5 سانتی متر یا بزرگتر) یا ساختار سینه کوچک باشد، جراحی حفظ سینه انجام نمی شود زیرا بعد از برداشتن تومور نمی توان ظاهر زیبایی در پستان باقی مانده به دست آورد.

5- در صورت تغییر ساختار ژنتیکی (جهش BRCA1، BRCA2)، جراحی حفظ پستان انجام نمی شود.

6- جراحی حفظ سینه در بیماران مبتلا به سرطان التهابی سینه انجام نمی شود.

جراحی غدد لنفاوی

طبقه بندی (مرحله) بیماری بر اساس اینکه آیا سرطان سینه شناسایی شده در پستان به غدد لنفاوی زیر بغل گسترش می یابد یا خیر، انجام می شود. درمان بر این اساس هدایت می شود. بنابراین ارزیابی غدد لنفاوی زیر بغل بسیار مهم است.

در برخی موارد، درگیری غدد لنفاوی زیر بغل را می توان به صورت بالینی یا سایر روش های تشخیصی کلاسیک (ماموگرافی، سونوگرافی، MRI) تشخیص داد. اگر سلول های سرطانی به غدد لنفاوی زیر بغل رفته باشند، احتمال انتشار از غدد لنفاوی آنجا به بدن وجود دارد. علاوه بر این، سلول‌های سرطانی می‌توانند در اینجا رشد کنند و تومورهای جدیدی را تشکیل دهند. به این دلایل، در صورت درگیری غدد لنفاوی زیر بغل، غدد لنفاوی آنجا باید با جراحی برداشته شوند.

ما می توانیم روش های جراحی سینه را به شرح زیر لیست کنیم:

در صورت مشاهده توده در پستان، این توده با دقت ارزیابی می شود و با معاینات و آزمایشات لازم هویت این توده مشخص می شود.

در راستای ارزیابی‌های انجام شده، زمانی که کیست ساده حاوی مایع مشاهده باشد، اگرچه نیازی به برداشتن این توده نیست، به طور مرتب تحت نظر قرار می‌گیرد و زمانی که اندازه آن از حد معینی فراتر رفت، با آسپیراسیون با سوزن تحت هدایت سونوگرافی تخلیه می‌شود.

تومورهای سینه مانند فیبروآدنوم، هامارتوم و لیپوما که به اندازه بزرگی نرسیده اند و در نتیجه معاینات مطمئناً خوش خیم هستند، پیگیری می شوند.

در فیبروآدنوم ها که شایع ترین تومورهای خوش خیم مشاهده شده در زنان جوان هستند، بیوپسی بدون اتلاف زمان با تشخیص بی نظمی شکل و رشد سریع انجام می شود.

در تومورهای مشکوک، معاینه پاتولوژیک به روش بیوپسی سوزنی انجام می شود و در صورت نیاز برداشته و به پاتولوژی فرستاده می شود.

بیشتر بخوانید: جراحی مریجراحی ریهجراحی تیروئیدجراحی پستان

روش های بیوپسی در جراحی پستان

مهمترین عنصر در بیماری های پستان تشخیص زودهنگام است. در این راستا بیوپسی برای تشخیص قطعی ضایعات مشکوک در ناحیه پستان اهمیت فوق العاده ای دارد. بیوپسی که بیوپسی برشی نامیده می شود دیگر در پستان استفاده نمی شود مقداری از بافت برداشته می شود.  بیوپسی با دستگاه و سوزن مخصوص و تحت بی حسی موضعی تحت هدایت USG انجام می شود یا روش بیوپسی اکسیزیونال که در آن بیوپسی انجام می شود. کل توده تحت بیهوشی عمومی برداشته می شود، استفاده می شود.

رویکرد چند رشته ای در جراحی پستان

رویکرد چند رشته ای به کار رفته در بیماری های پستان برای اولین بار در تاریخ در سال 1973 اجرا شد. رویکرد چند رشته ای؛ این بر اساس اصل تعیین مناسب ترین و فردی ترین روش درمانی برای بیمار در طول فرآیند تشخیص و درمان بیماری های پستان است.

مفهوم رویکرد چند رشته ای در سرطان پستان؛ شامل این اصل است که متخصصان بسیاری از تخصص ها به ویژه جراحی پستان، رادیولوژی، انکولوژی پزشکی و پرتوشناسی و پاتولوژی گرد هم می آیند تا بیمار را معاینه کنند و در نتیجه به طور مشترک مناسب ترین درمان فردی را برای بیمار تعیین کنند، به ویژه در تشخیص. مرحله بیماری های پستان، جراح سینه و رادیولوژیست بسیار مهم است که با هم عمل کنند. معاینات رادیولوژیک که جایگاه مهمی در تشخیص بیماری های پستان دارند و ارزیابی این معاینات تنها با همکاری متخصص رادیولوژی و جراحی پستان امکان پذیر است.

درمان حفظ پستان در جراحی پستان

درمان حفظ پستان رایج‌ترین روش در میان روش‌های درمانی فعلی برای بیماری‌های پستان است. درمان حفظ پستان بر این اصل استوار است که در حین برداشتن بافت سرطانی کشف شده در پستان، تا حد امکان آسیب کمتری به بافت سالم سینه اطراف وارد شود. افزودن رادیوتراپی (پرتودرمانی) به جراحی حفظ پستان تضمین می کند که بافت سالم پستان تا حد امکان حفظ می شود، زیرا نتایجی معادل موفقیت به دست آمده در روش های درمانی که در آن سینه به طور کامل برداشته می شود، ارائه می دهد. در این راستا می توان گفت که درمان حفظ پستان که مطابق با تصمیمات اتخاذ شده در راستای رویکرد چند رشته ای در جراحی پستان انجام می شود، مبتنی بر حفظ یکپارچگی سلامت جسمی و روانی در سرطان پستان است. .

روش دیگری که در سرطان سینه مورد استفاده قرار می گیرد، جراحی انکوپلاستیک است. سینه جدید را می توان همزمان با روش های ماستکتومی یا در زمان مناسب پس از جراحی با بافت های خود فرد یا با استفاده از پروتز ساخت. به این وضعیت جراحی ترمیمی یا انکوپلاستیک می گویند.

در این روش؛ پس از تشخیص بافت سرطانی در پستان، جراح سینه با جراح متخصص همکاری می کند و در همان جلسه اقدام به انجام برخی مداخلات جراحی می کند تا پستان را از تومور پاک کرده و از آسیب نرسیدن به ظاهر زیبایی آن اطمینان حاصل کند.

پس از برداشتن تومور، شکاف ایجاد شده با یک پروتز جزئی یا یک بافت سینه جابجا شده پر می شود.در مواردی که داخل سینه نیاز به تخلیه کامل داشته باشد، می توان پروتز را در همان جلسه اعمال کرد. جراح، نوک سینه، پوست سینه و حلقه را حفظ می کند.

در مواردی که سینه به طور کامل برداشته می شود، فضای باقیمانده به طور همزمان یا بعداً با گرافت های حاوی بافت هایی مانند ماهیچه و پوست که از پشت یا شکم آورده شده است پر می شود و در نتیجه ظاهر زیبایی سینه حفظ می شود.

به لطف روش های اعمال شده در جراحی انکوپلاستیک سینه، می توان بافت های سرطانی را بدون برداشتن سینه برداشت و از سینه محافظت کرد، حتی در مواردی که بیش از یک کانون سرطان در پستان وجود داشته باشد.

بیشتر بخوانید:دکتر اسلیو معده تهرانجراحی اسلیو معده در تهرانعمل اسلیو معده چیست؟عمل اسلیو معده چیست؟

روش یافتن غدد لنفاوی نگهبان در جراحی پستان

در موارد سرطان در مراحل اولیه، به لطف این روش، نیازی به تمیز کردن تمام غدد لنفاوی زیر بغل نیست و عمل جراحی با آسیب بسیار کمتری کامل می شود، در این روش در مرحله اولیه جراحی، رنگ آبی و رادیواکتیو می شود. مواد روی نوک پستان اعمال می شود، زمانی که به اولین غدد لنفاوی در ناحیه زیر بغل رسیده و توسط پاتولوژیست خارج می شود و معاینه می شود. در راستای ارزیابی پاتولوژیست که غدد لنفاوی نگهبان را در حین جراحی معاینه می کند، مشخص می شود که سلول های سرطانی به این ناحیه نرسیده اند و نیازی به برداشتن سایر غدد لنفاوی زیر بغل نیست و در نتیجه از برداشتن غدد لنفاوی جلوگیری می شود.

برداشتن کل سینه (ماستکتومی)

در بیمارانی که معیارهای ذکر شده در بالا را ندارند، کل پستان برداشته می شود. همراه با بافت سینه، پوست سینه و نوک سینه نیز برداشته می شود. در مواردی که فقط کل پستان برداشته می شود به آن ماستکتومی ساده و در مواردی که غدد لنفاوی زیر بغل نیز برداشته می شود به آن ماستکتومی رادیکال اصلاح شده می گویند.

مهمترین تفاوت بین برداشتن کل سینه و انجام عمل جراحی حفظ پستان این است که خطر عود سرطان سینه در همان سینه کمتر است. هیچ تفاوتی در خطر ابتلا به سرطان سینه پس از جراحی (متاستاز) در هر نقطه از بدن بین دو نوع جراحی انتخابی وجود ندارد.

در مواردی که بافت سرطانی نسبت به سایز سینه خیلی بزرگ نیست، اگر بیمار تمایلی به انجام رادیوتراپی نداشته باشد یا در بیماری های غیر سرطانی متمرکز بر پستان که کل پستان را درگیر می کند، می توان ماستکتومی ساده انجام داد.

روش حفظ پوست پستان و برداشتن نوک پستان و بافت پستان در بیماری‌های پستان، ماستکتومی زیر جلدی نامیده می‌شود. ماستکتومی زیر جلدی را می توان همزمان با بازسازی و استفاده از پروتز انجام داد.

فرآیند برداشتن پستان، پوست سینه و نوک پستان و همچنین غدد لنفاوی زیر بغل را «ماستکتومی رادیکال اصلاح شده» می‌گویند. جراحی ماستکتومی رادیکال اصلاح شده؛ در مواردی که درگیری زیر بغل مشاهده می شود استفاده می شود.

بیوپسی غدد لنفاوی

در سرطان‌های پستان که در مراحل اولیه تشخیص داده می‌شوند (اگر درگیری در سایر اندام‌ها وجود نداشته باشد)، اگر درگیری در غدد لنفاوی زیر بغل با روش‌های تشخیصی کلاسیک (معاینه، ماموگرافی، سونوگرافی، MRI، CT، PET) قابل تشخیص نباشد، یک غدد لنفاوی بیوپسی برای تأیید وجود درگیری انجام می شود. اگر درگیری غدد لنفاوی زیر بغل با روش‌های کلاسیک تشخیص داده شود یا بیمار متاستازهای دوردست داشته باشد، نیازی به بیوپسی غدد لنفاوی نیست.

جدای از این جراحی ها، در صورت لزوم، تغییرات زیبایی در سینه را می توان با جراحی پلاستیک اصلاح کرد.

بیشتر بخوانید: لیپوماتیک شکمپروتز سینهماموپلاستیبلفاروپلاستیابدومینوپلاستی

بیوپسی غدد لنفاوی چگونه انجام می شود؟

قبل از جراحی، مواد رادیواکتیو در اطراف تومور در پستان تزریق می شود. ماده رادیواکتیو داده شده همان کانال‌های لنفاوی سلول‌های تومور را دنبال می‌کند و به غدد لنفاوی زیر بغل می‌رود. بیمار تحت عمل جراحی قرار می‌گیرد. با دستگاه دوربین گاما به غده لنفاوی که ماده رادیواکتیو در آن می رود می رسد، با جراحی برداشته می شود و توسط تیم پاتولوژی معاینه می شود. اگر سلول های تومور در غدد لنفاوی برداشته شده تشخیص داده شود، تصمیم گرفته می شود که غدد لنفاوی زیر بغل درگیر شده و غدد لنفاوی زیر بغل با جراحی برداشته شوند. اگر سلول های تومور در غدد لنفاوی برداشته شده شناسایی نشد، تصمیم گرفته می شود که در غدد لنفاوی زیر بغل درگیری وجود نداشته باشد و نیازی به برداشتن غدد لنفاوی زیر بغل با جراحی نباشد. جراحی با بستن پوست کامل می شود.