22 فروردین 1403 توسط مدیر وب سایت 0 دیدگاه

ایا عمل ریه خطرناک است؟

ایا عمل ریه خطرناک است؟ سرطان ریه از برونش، یعنی مجاری تنفسی منشأ می گیرد. 80 نوع سرطان ریه در طبقه بندی پاتولوژی 2021 وجود دارد. اول از همه، به دو گروه اصلی تقسیم می شود.

 

سرطان ریه سلول کوچک

سرطان ریه سلول غیر کوچک

نوع سلول کوچک در 15 درصد و نوع سلول غیر کوچک در 85 درصد دیده می شود.

 

سرطان ریه سلول کوچک:  پتانسیل رشد بسیار سریع را دارد. میانگین زمان تقسیم 40 روز است، به این معنی که اندازه سلول های تومور در 40 روز دو برابر می شود. بنابراین، این نوع سرطان بسیار سریع گسترش می یابد و تا زمانی که تشخیص داده شود، معمولاً به غدد لنفاوی یا سایر اندام ها سرایت کرده است. تقریباً 5 درصد از این نوع سرطان به طور تصادفی یا در طول برنامه غربالگری سرطان ریه، زمانی که هنوز متاستاز نکرده است، شناسایی می شود. درمان جراحی نیز می تواند برای این بیماران اعمال شود.شیمی درمانی و ایمونوتراپی برای اکثر بیماران استفاده می شود. گاهی اوقات ممکن است از پرتودرمانی به عنوان یک اقدام احتیاطی برای اندام های بالقوه انتشار (مانند مغز) استفاده شود.

 

 

سرطان ریه سلولی غیر کوچک:  این نوع سرطانی است که زمان بیشتری برای تقسیم شدن به دو دسته دارد (که در برخی از انواع ممکن است تا 860 روز طول بکشد). به چهار گروه اصلی تقسیم می شوند.

آدنوکارسینوم (شایع ترین نوع سرطان)

سرطان اپیدرموئید (اسکواموس).

سرطان سلول بزرگ

انواع دیگر

علائم سرطان ریه چیست؟

هیچ احساس درد در ریه ها وجود ندارد. ریه ها اندام های بسیار بزرگی هستند که قفس سینه ما را پر می کنند. ناحیه بزرگی وجود دارد که تومور در حال رشد می تواند در آن رشد کند. به همین دلیل ممکن است بیماری تا زمانی که به مراحل بسیار پیشرفته نرسد باعث شکایت نشود. این را می توان بدون هیچ شکایتی، اتفاقی، یا در رادیوگرافی یا توموگرافی که برای اهداف غربالگری گرفته شده است، تشخیص داد.

 

سرفه مداوم، خلط، خون در خلط، تنگی نفس، درد قفسه سینه و غیره ممکن است از علائم سرطان ریه باشند. شکایت از دست دادن اشتها، خستگی، کاهش وزن و تعریق باید جدی گرفته شود. گاهی اوقات ممکن است در مورد عضوی که سرطان در آن گسترش یافته شکایت داشته باشد (مانند سردرد، درد در استخوان).

برای تشخیص زودهنگام سرطان ریه چه باید کرد؟

هیچ آزمایش خون، بیومارکر یا آزمایش تنفسی برای تشخیص سرطان ریه در مراحل اولیه وجود ندارد. با این حال، تشخیص زودهنگام با توموگرافی کامپیوتری با دوز پایین امکان پذیر است. بسیاری از دستورالعمل های علمی توصیه می کنند که افراد بالای 50 سال و افرادی که بیش از 20 بسته سیگار در سال مصرف کرده اند در برنامه غربالگری سرطان ریه قرار گیرند. در برخی کشورها، ممکن است در معیارهای گنجاندن در برنامه غربالگری تنوع وجود داشته باشد (سن بین 45-55، مصرف سیگار بین 20-25 پاکت در سال).

 

داشتن سابقه خانوادگی سرطان ریه، وجود سرطان دیگری در فرد، قرار گرفتن در معرض گاز رادون، تماس طولانی مدت با محصولات پتروشیمی، موادی مانند آزبست، نیکل، اورانیوم، آرسنیک و جیوه خطر ابتلا به سرطان ریه را در افراد افزایش می دهد.

m/ایا عمل ریه خطرناک است؟

سرطان ریه چگونه تشخیص داده می شود؟

اولین معاینه ای که باید بعد از معاینه، آزمایشات آزمایشگاهی و رادیوگرافی قفسه سینه انجام شود، توموگرافی ریه است. PET-CT بر روی بیماران مشکوک به سرطان ریه در توموگرافی انجام می شود. سپس، بسته به محل تومور؛

 

FOB (برونکوسکوپی فیبر نوری)، برونکوسکوپی سفت و سخت

TTIA (بیوپسی ترانس توراسیک، بیوپسی سوزنی)

EBUS (برونکوسکوپی با سونوگرافی)

بیوپسی غدد لنفاوی

یکی از روش ها انتخاب می شود. بیوپسی همچنین می تواند از عضوی که تصور می شود متاستاز داده است انجام شود. گاهی اوقات، تومورهای 1/3 ریه نزدیک به قفسه سینه را می توان با بررسی بیوپسی جراحی انجام شده در حین جراحی تشخیص داد.

 

تومورهایی که در نتیجه تکثیر کنترل نشده و نامتعادل سلول های ریه ایجاد می شوند سرطان ریه نامیده می شوند.

لازمه مبارزه با بیماری عدم پذیرش شکست است. بسیار مهم است که پس از تشخیص و درمان، تمام دستورالعمل های داده شده توسط پزشک را دنبال کنید و بدون وقفه در قرار ملاقات های پزشک شرکت کنید.

 

هیچ کس فکر نمی کند این بیماری برای آنها مناسب است و هیچ کس نمی خواهد به سرطان مبتلا شود. با این حال، طبیعی است که پس از تشخیص، در پذیرش موقعیت مشکل داشته باشید، ناراحت باشید، به دنبال دلایل باشید، گذشته خود را زیر سوال ببرید و حتی اختلالات خلقی مانند افسردگی، حملات پانیک و اضطراب شدید را تجربه کنید. در کنار روند درمان، اثرات منفی فیزیکی روش های درمانی نیز باعث ایجاد احساس بدی در شما می شود. اما به یاد داشته باشید، این همه طبیعی است. ابتدا به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید! گذشته در گذشته است. شما از امروز شروع به شکل دادن به آینده خود خواهید کرد.

 

انجام اقدامات مختلف برای محافظت از سلامت جسمی و روانی خود در طول فرآیند درمان سرطان ریه برای شما بسیار مفید خواهد بود. بیایید این نقشه راه را با هم برنامه ریزی کنیم. ما با کاهش اثرات منفی بیماری و درمان بر روی شما، دستیابی به هماهنگی بین جسم و روح و تقویت جسم و روان شما شروع خواهیم کرد.

 

از نظر بدنی خود را تقویت کنید!

ورزش های بدن را انجام دهید : اگر از خود می پرسید «بعد از جراحی سرطان ریه چه کار کنم؟» یکی از پاسخ ها این است: ورزش کنید! از روز اول پس از جراحی، پیاده روی های کوتاه را شروع کنید، به جای دراز کشیدن بنشینید و سعی کنید بازوهای خود را حرکت دهید. به این ترتیب بدن شما در مدت زمان کوتاه تری تحرک قبلی خود را به دست می آورد.

 

تمرینات تنفسی را تمرین کنید: بر روی تنفس تمرکز کنید تا آرامش، رها شدن و به حداقل رساندن عوارض بعد از عمل جراحی باشد. نفس های عمیق، باد کردن بادکنک ها و انجام تمرینات سرفه، هم ریه ها را آرام می کند و هم به خروج مایعات انباشته شده مانند خون و خلط از بدن کمک می کند. البته این کارها را باید طبق دستور پزشک انجام دهید.

 

به رژیم غذایی خود توجه کنید: عامل دیگری که به اندازه تمرینات تنفسی بعد از سرطان ریه اهمیت دارد، تغذیه است. با راهنمایی و تایید پزشک می توانید غذاهای مایع را برای مدت زمان تجویز شده مصرف کنید و سپس به مصرف معمولی غذا بروید. تغذیه مناسب و نوشیدن مایعات فراوان را فراموش نکنید.

 

درگیر روانشناسی بیماری نشوید!

عوارض جانبی درمان، سازگاری بدن با عملکرد جدید، تغییرات فیزیکی و وجود خود بیماری باعث ایجاد احساس بدی در شما خواهد شد. اما به یاد داشته باشید، این یک فرآیند سازگاری است. مکرراً به خود یادآوری کنید که ترشح هورمون شادی در روند بیماری بسیار مؤثر است.

از “شکست” نترسید حتی زمانی که بیماری یا درمان شما را به چالش می کشد. شما در حال حاضر تمام تلاش خود را برای درمان انجام می دهید.

 

افکار منفی هیچ سودی برای شما نخواهد داشت. از سوی دیگر، احساس مثبت به شما سلامت روانی می دهد و به شما کمک می کند روز خوبی داشته باشید. اما مطمئناً نباید اضطرابی مانند «من باید احساس خوشبختی کنم» ایجاد کنید. زیرا شما نیز مانند هر انسان گهگاهی احساس بهتری خواهید داشت و گاهی کمتر پرانرژی و شادی خواهید داشت.

حمایت روانی در سرطان بسیار مهم و حتی ضروری است. لازم نیست به تنهایی با افسردگی یا اضطراب مبارزه کنید. اگر احساس ناراحتی می کنید و نمی توانید به تنهایی بر وضعیت عاطفی خود غلبه کنید، می توانید از حمایت حرفه ای بهره مند شوید. گزینه مهم دیگری که دارید مکانیسم های حمایت از سرطان است. شرکت در گروه های حمایت از سرطان تاثیر مثبتی بر روند سازگاری روانی شما خواهد داشت.

به خاطر داشته باشید که بیماری که فکر می کنید شما را ضعیف می کند در واقع شما را از منظرهای مختلف تقویت می کند. 

22 فروردین 1403 توسط مدیر وب سایت 0 دیدگاه

انواع جراحی ریه

انواع جراحی ریه

جراحی باز ریه (توراکوتومی)

جراحی باز که به عنوان توراکوتومی نیز شناخته می شود، یک روش جراحی است که به طور سنتی در جراحی ریه استفاده می شود. در این روش جراحان با استفاده از یک برش مستقیماً به قفسه سینه دسترسی پیدا می کنند.

مراحل فرآیند:

محل برش:  قفسه سینه معمولاً شامل یک برش در پشت یا پهلو است.

باز شدن قفسه سینه:  قفسه سینه باز می شود و امکان دسترسی مستقیم به اندام های داخلی را فراهم می کند.

انجام جراحی:  جراحان ممکن است یک ضایعه در ریه را بردارند، یک تومور را بردارند یا سایر روش های جراحی را انجام دهند.

بستن قفسه سینه:  پس از اتمام جراحی، قفسه سینه دوباره بسته شده و با بخیه بسته می شود.

ویژگی ها و زمینه های استفاده:

دسترسی گسترده:  جراحی باز به جراح اجازه می دهد تا یک منطقه بزرگ را مشاهده و دستکاری کند.

جراحی های پیچیده:  برای جراحی های پیچیده ریه، به ویژه در مواردی مانند برداشتن تومورهای بزرگ یا ترمیم برونش های ریشه، ترجیح داده می شود.

کنترل خونریزی:  جراحی باز ممکن است در کنترل خونریزی موثرتر باشد.

مزایای:

عملکرد پزشک:  جراحان می توانند یک منطقه بزرگ را بررسی کنند و جراحی های پیچیده تری را انجام دهند.

آموزش گسترده:  عموماً جراحان باید آموزش جراحی گسترده تری داشته باشند.

معایب:

برش‌های بزرگ‌تر:  به برش‌های بزرگ‌ تری نیاز دارد که می‌تواند منجر به زمان بهبود طولانی ‌تر و زخم‌های قابل توجه ‌تر شود.

درد بیشتر:  جراحی باز اغلب باعث درد بیشتر می شود.

اقامت طولانی‌ تر در بیمارستان:  روند بهبودی ممکن است طولانی ‌تر و مدت بستری شدن در بیمارستان طولانی ‌تر باشد.

جراحی باز می تواند گزینه موثری به خصوص برای موارد پیچیده باشد، اما ممکن است در همه موارد ترجیح داده نشود، زیرا مزایای رقابتی با تکنیک های کم تهاجمی در روش های جراحی مدرن دارد.

m/انواع جراحی ریه

جراحی رباتیک ریه

جراحی رباتیک یک روش جراحی است که از سیستم های رباتیک برای انجام عمل های جراحی استفاده می کند. جراحی رباتیک به جراح این امکان را می دهد که حرکات را دقیقاً کنترل کند و روش های جراحی را کمتر تهاجمی کند. از این فناوری برای انجام جراحی های پیچیده و ظریف استفاده می شود که یکی از آنها جراحی رباتیک ریه است.

 

جراحی رباتیک ریه اغلب برای درمان بیماری هایی مانند سرطان، تومورها، عفونت ها یا سایر مشکلات ریوی انجام می شود. این جراحی از سیستمی استفاده می کند که به جراح اجازه می دهد بازوهای رباتیک را از طریق یک کنسول روباتیک کنترل کند. جراحی رباتیک با اجازه دادن به جراح برای انجام روش ها از طریق برش های کوچکتر، گزینه ای کمتر تهاجمی نسبت به جراحی باز سنتی ارائه می دهد. این می تواند روند بهبودی بیمار را تسریع کند و خطر عوارض را کاهش دهد.

 

برخی از مزایای جراحی ریه رباتیک عبارتند از:

 کمتر تهاجمی:  برخلاف جراحی باز سنتی، جراحی رباتیک را می توان از طریق برش های کوچکتر انجام داد که می تواند روند بهبود را تسریع کند.

کنترل دقیق:  جراحی رباتیک دقت و کنترل بالایی را در اختیار جراح قرار می دهد. این می تواند به جراح کمک کند تا به نتایج بهتری دست یابد.

اقامت کوتاه‌تر در بیمارستان:  یک روش کمتر تهاجمی اغلب می‌تواند مدت اقامت در بیمارستان را کوتاه کند و به بیمار اجازه دهد سریع‌تر به فعالیت‌های عادی بازگردد.

از دست دادن خون کمتر:  جراحی رباتیک به طور کلی باعث از دست دادن خون کمتری می شود که ممکن است خطر عوارض بعد از عمل را کاهش دهد.

با پیشرفت سریع فناوری جراحی رباتیک، شیوع این نوع جراحی در حال افزایش است. با این حال، وضعیت هر بیمار متفاوت است، بنابراین بیمار باید با پزشک خود در مورد مناسب بودن آنها برای جراحی ریه رباتیک صحبت کند.

جراحی بسته ریه (توراکوسکوپی)

جراحی بسته ریه یک روش جراحی کم تهاجمی است که به عنوان توراکوسکوپی شناخته می شود. در این روش، جراحان از طریق برش های کوچک با استفاده از ابزارهای جراحی مخصوص و دوربین فیلمبرداری به قفسه سینه دسترسی پیدا می کنند.

 

مراحل فرآیند:

برش های کوچک:  ابزارهای جراحی و دوربین ها از طریق برش های کوچک ایجاد شده در قفسه سینه وارد می شوند.

راهنمای ویدیویی:  جراحان با تصاویر روی صفحه ویدیو هدایت می شوند و می توانند زمینه عمل را با دقت بیشتری مشاهده کنند.

روش های جراحی:  برداشتن تومور، بیوپسی یا سایر روش های جراحی با استفاده از روش های کم تهاجمی انجام می شود.

بستن برش ها:  پس از اتمام جراحی، برش های کوچک با بخیه بسته می شوند.

 

مزایای:

جای زخم کمتر:  به دلیل برش های کوچک، جای زخم کمتر قابل مشاهده است.

از دست دادن خون کمتر:  به طور کلی باعث از دست دادن خون کمتر می شود.

بهبودی سریعتر:  با حداقل تهاجمی بودن، به بیماران امکان می دهد سریعتر بهبود یابند.

درد کمتر:  ممکن است در مقایسه با جراحی باز سنتی درد کمتری ایجاد کند.

 

دامنه کاربرد:

درمان سرطان:  اغلب در درمان جراحی شرایطی مانند سرطان ریه استفاده می شود.

برداشتن کیست یا تومور:  می توان از آن برای برداشتن کیست یا تومور در قفسه سینه استفاده کرد.

درناژ پلورال افیوژن:  همچنین می توان از آن برای تخلیه مایع انباشته شده در حفره قفسه سینه استفاده کرد.

بسته به شرایط عمومی بیمار و پیچیدگی جراحی، جراحی بسته ریه ممکن است گزینه مناسبی باشد. روش های جراحی کم تهاجمی امروزه به طور فزاینده ای رواج یافته اند زیرا روند بهبودی بیماران را تسهیل می کنند و خطر عوارض بعد از عمل را کاهش می دهند.

 

جراحی سرطان ریه

جراحی های سرطان ریه

ریه های ما یک کل واحد نیستند، بلکه بخش های جداگانه ای هستند. ریه راست ما دارای سه بخش (لوب) و ریه چپ ما دارای دو بخش (لوب) است. در جراحی های سرطان ریه، قسمت هایی که سرطان در آن قرار دارد، گاهی به طور جزئی و گاهی به طور کامل برداشته می شود.

 

لوبکتومی (برداشتن بخشی از ریه، یعنی لوب) جراحی

عمل ارجح برای سرطان ریه برداشتن لوب سرطانی ( لوبکتومی) است . در اکثر بیماران، جراحی به این صورت کامل می شود. اگر این عمل بر روی ریه راست انجام شود، لوبکتومی فوقانی راست، لوبکتومی میانی راست یا لوبکتومی تحتانی راست و اگر بر روی ریه چپ انجام شود، لوبکتومی فوقانی چپ یا لوبکتومی تحتانی چپ نامیده می شود.

 

بیلوبکتومی (برداشتن هر دو لوب با هم) جراحی

این جراحی، یعنی برداشتن 2 لوب ریه، فقط در ریه راست انجام می شود. اگر لوب بالا و میانی برداشته شود به آن بیلوبکتومی فوقانی و اگر لوب پایین و میانی برداشته شود بیلوبکتومی تحتانی نامیده می شود. از آنجایی که کل ریه در برداشتن 2 لوب سمت چپ برداشته می شود، به این عمل بیلوبکتومی نمی گویند. در زیر این مورد را در جراحی پنومونکتومی توضیح می دهیم.

 

پنومونکتومی (برداشتن یکی از دو ریه)

اگرچه در سرطان ریه برداشتن تنها لوب یا لوب ها ترجیح داده می شود، اما در مواردی که سرطان روی نای اصلی یا ورید اصلی قرار دارد، ممکن است نیاز به برداشتن کل ریه راست یا چپ (پنومونکتومی) باشد. به این عمل پنومونکتومی راست یا پنومونکتومی چپ گفته می شود.

 

سگمنکتومی (برداشتن قسمت کوچکتر لوب)

در عملی به نام سگمنکتومی، بخش کوچکتری از لوب برداشته می شود. این به طور کلی در بیماران با عملکرد تنفسی محدود ترجیح داده می شود زیرا بافت ریه کمتری برداشته می شود.

 

خطرات حیاتی در جراحی های سرطان ریه

موضوع بسیار مهم دیگر این است که خطر حیاتی یعنی میزان مرگ و میر در حین یا بعد از جراحی چقدر است. این میزان به عنوان میزان مرگ و میر در طی 30 روز از روزی که بیمار تحت عمل جراحی قرار می گیرد، اندازه گیری می شود. میزان مرگ و میر 30 روزه برای لوبکتومی در سرطان ریه بین 8 در هزار تا 1.5 درصد متغیر است. این تغییر به شرایطی مانند تجهیزات پزشکی و تجربه بستگی دارد و اینکه آیا بیمار بیماری های اضافی دارد (مانند قلب، دیابت، فشار خون).

 

در عمل هایی که یک ریه کامل برداشته می شود، که ما آن را پنومونکتومی می نامیم، مرگ و میر 30 روزه (مرگ) برای ریه راست 7 درصد و برای ریه چپ 5 درصد است. به همین دلیل، در مواردی که پنومونکتومی برنامه ریزی شده است، باید عملکرد قلبی و تنفسی بیماران با جزئیات بیشتری نسبت به بیمارانی که تحت لوبکتومی قرار می گیرند، بررسی شود.

 

آیا مراقبت های ویژه بعد از جراحی لازم است؟

نیاز به مراقبت های ویژه در بیماران تحت لوبکتومی در سال های اخیر به طور قابل توجهی کاهش یافته است. بر این اساس، ما فقط بیماران مبتلا به بیماری قلبی اضافی یا در مواردی که یک ریه کامل برداشته شده است را به مراقبت های ویژه به مدت 1 شب می بریم. جدای از این، پیگیری های عادی خدمات انجام می شود.

 

چند روز بعد از جراحی در بیمارستان بمانیم؟

میانگین اقامت در بیمارستان 3 یا 4 روز پس از جراحی های بسته و 5 روز پس از جراحی های باز است. اگر کل ریه برداشته شود، میانگین بستری در بیمارستان 6 روز است.

 

چه زمانی پس از جراحی به زندگی عادی برگردیم؟

بیمارانی که تحت عمل جراحی بسته قرار گرفته اند می توانند 1 هفته پس از خروج از بیمارستان به زندگی عادی بازگردند. پس از اعمال جراحی باز، این مدت تقریباً 3 هفته است.

آیا درمان دارویی پس از جراحی (شیمی درمانی) یا پرتودرمانی (رادیوتراپی) لازم است؟

این درمان ها در مواردی که قطر تومور بزرگتر از 5 سانتی متر در نتیجه معاینه پاتولوژی باشد و یا در صورت انتشار در غدد لنفاوی ضروری است. اگر قطر تومور کمتر از 5 سانتی متر باشد و در معاینه پاتولوژی غدد لنفاوی گسترشی مشاهده نشود، نیازی به درمان بعد از عمل نیست.