22 فروردین 1403 توسط مدیر وب سایت 0 دیدگاه

انواع جراحی ریه

انواع جراحی ریه

جراحی باز ریه (توراکوتومی)

جراحی باز که به عنوان توراکوتومی نیز شناخته می شود، یک روش جراحی است که به طور سنتی در جراحی ریه استفاده می شود. در این روش جراحان با استفاده از یک برش مستقیماً به قفسه سینه دسترسی پیدا می کنند.

مراحل فرآیند:

محل برش:  قفسه سینه معمولاً شامل یک برش در پشت یا پهلو است.

باز شدن قفسه سینه:  قفسه سینه باز می شود و امکان دسترسی مستقیم به اندام های داخلی را فراهم می کند.

انجام جراحی:  جراحان ممکن است یک ضایعه در ریه را بردارند، یک تومور را بردارند یا سایر روش های جراحی را انجام دهند.

بستن قفسه سینه:  پس از اتمام جراحی، قفسه سینه دوباره بسته شده و با بخیه بسته می شود.

ویژگی ها و زمینه های استفاده:

دسترسی گسترده:  جراحی باز به جراح اجازه می دهد تا یک منطقه بزرگ را مشاهده و دستکاری کند.

جراحی های پیچیده:  برای جراحی های پیچیده ریه، به ویژه در مواردی مانند برداشتن تومورهای بزرگ یا ترمیم برونش های ریشه، ترجیح داده می شود.

کنترل خونریزی:  جراحی باز ممکن است در کنترل خونریزی موثرتر باشد.

مزایای:

عملکرد پزشک:  جراحان می توانند یک منطقه بزرگ را بررسی کنند و جراحی های پیچیده تری را انجام دهند.

آموزش گسترده:  عموماً جراحان باید آموزش جراحی گسترده تری داشته باشند.

معایب:

برش‌های بزرگ‌تر:  به برش‌های بزرگ‌ تری نیاز دارد که می‌تواند منجر به زمان بهبود طولانی ‌تر و زخم‌های قابل توجه ‌تر شود.

درد بیشتر:  جراحی باز اغلب باعث درد بیشتر می شود.

اقامت طولانی‌ تر در بیمارستان:  روند بهبودی ممکن است طولانی ‌تر و مدت بستری شدن در بیمارستان طولانی ‌تر باشد.

جراحی باز می تواند گزینه موثری به خصوص برای موارد پیچیده باشد، اما ممکن است در همه موارد ترجیح داده نشود، زیرا مزایای رقابتی با تکنیک های کم تهاجمی در روش های جراحی مدرن دارد.

m/انواع جراحی ریه

جراحی رباتیک ریه

جراحی رباتیک یک روش جراحی است که از سیستم های رباتیک برای انجام عمل های جراحی استفاده می کند. جراحی رباتیک به جراح این امکان را می دهد که حرکات را دقیقاً کنترل کند و روش های جراحی را کمتر تهاجمی کند. از این فناوری برای انجام جراحی های پیچیده و ظریف استفاده می شود که یکی از آنها جراحی رباتیک ریه است.

 

جراحی رباتیک ریه اغلب برای درمان بیماری هایی مانند سرطان، تومورها، عفونت ها یا سایر مشکلات ریوی انجام می شود. این جراحی از سیستمی استفاده می کند که به جراح اجازه می دهد بازوهای رباتیک را از طریق یک کنسول روباتیک کنترل کند. جراحی رباتیک با اجازه دادن به جراح برای انجام روش ها از طریق برش های کوچکتر، گزینه ای کمتر تهاجمی نسبت به جراحی باز سنتی ارائه می دهد. این می تواند روند بهبودی بیمار را تسریع کند و خطر عوارض را کاهش دهد.

 

برخی از مزایای جراحی ریه رباتیک عبارتند از:

 کمتر تهاجمی:  برخلاف جراحی باز سنتی، جراحی رباتیک را می توان از طریق برش های کوچکتر انجام داد که می تواند روند بهبود را تسریع کند.

کنترل دقیق:  جراحی رباتیک دقت و کنترل بالایی را در اختیار جراح قرار می دهد. این می تواند به جراح کمک کند تا به نتایج بهتری دست یابد.

اقامت کوتاه‌تر در بیمارستان:  یک روش کمتر تهاجمی اغلب می‌تواند مدت اقامت در بیمارستان را کوتاه کند و به بیمار اجازه دهد سریع‌تر به فعالیت‌های عادی بازگردد.

از دست دادن خون کمتر:  جراحی رباتیک به طور کلی باعث از دست دادن خون کمتری می شود که ممکن است خطر عوارض بعد از عمل را کاهش دهد.

با پیشرفت سریع فناوری جراحی رباتیک، شیوع این نوع جراحی در حال افزایش است. با این حال، وضعیت هر بیمار متفاوت است، بنابراین بیمار باید با پزشک خود در مورد مناسب بودن آنها برای جراحی ریه رباتیک صحبت کند.

جراحی بسته ریه (توراکوسکوپی)

جراحی بسته ریه یک روش جراحی کم تهاجمی است که به عنوان توراکوسکوپی شناخته می شود. در این روش، جراحان از طریق برش های کوچک با استفاده از ابزارهای جراحی مخصوص و دوربین فیلمبرداری به قفسه سینه دسترسی پیدا می کنند.

 

مراحل فرآیند:

برش های کوچک:  ابزارهای جراحی و دوربین ها از طریق برش های کوچک ایجاد شده در قفسه سینه وارد می شوند.

راهنمای ویدیویی:  جراحان با تصاویر روی صفحه ویدیو هدایت می شوند و می توانند زمینه عمل را با دقت بیشتری مشاهده کنند.

روش های جراحی:  برداشتن تومور، بیوپسی یا سایر روش های جراحی با استفاده از روش های کم تهاجمی انجام می شود.

بستن برش ها:  پس از اتمام جراحی، برش های کوچک با بخیه بسته می شوند.

 

مزایای:

جای زخم کمتر:  به دلیل برش های کوچک، جای زخم کمتر قابل مشاهده است.

از دست دادن خون کمتر:  به طور کلی باعث از دست دادن خون کمتر می شود.

بهبودی سریعتر:  با حداقل تهاجمی بودن، به بیماران امکان می دهد سریعتر بهبود یابند.

درد کمتر:  ممکن است در مقایسه با جراحی باز سنتی درد کمتری ایجاد کند.

 

دامنه کاربرد:

درمان سرطان:  اغلب در درمان جراحی شرایطی مانند سرطان ریه استفاده می شود.

برداشتن کیست یا تومور:  می توان از آن برای برداشتن کیست یا تومور در قفسه سینه استفاده کرد.

درناژ پلورال افیوژن:  همچنین می توان از آن برای تخلیه مایع انباشته شده در حفره قفسه سینه استفاده کرد.

بسته به شرایط عمومی بیمار و پیچیدگی جراحی، جراحی بسته ریه ممکن است گزینه مناسبی باشد. روش های جراحی کم تهاجمی امروزه به طور فزاینده ای رواج یافته اند زیرا روند بهبودی بیماران را تسهیل می کنند و خطر عوارض بعد از عمل را کاهش می دهند.

 

جراحی سرطان ریه

جراحی های سرطان ریه

ریه های ما یک کل واحد نیستند، بلکه بخش های جداگانه ای هستند. ریه راست ما دارای سه بخش (لوب) و ریه چپ ما دارای دو بخش (لوب) است. در جراحی های سرطان ریه، قسمت هایی که سرطان در آن قرار دارد، گاهی به طور جزئی و گاهی به طور کامل برداشته می شود.

 

لوبکتومی (برداشتن بخشی از ریه، یعنی لوب) جراحی

عمل ارجح برای سرطان ریه برداشتن لوب سرطانی ( لوبکتومی) است . در اکثر بیماران، جراحی به این صورت کامل می شود. اگر این عمل بر روی ریه راست انجام شود، لوبکتومی فوقانی راست، لوبکتومی میانی راست یا لوبکتومی تحتانی راست و اگر بر روی ریه چپ انجام شود، لوبکتومی فوقانی چپ یا لوبکتومی تحتانی چپ نامیده می شود.

 

بیلوبکتومی (برداشتن هر دو لوب با هم) جراحی

این جراحی، یعنی برداشتن 2 لوب ریه، فقط در ریه راست انجام می شود. اگر لوب بالا و میانی برداشته شود به آن بیلوبکتومی فوقانی و اگر لوب پایین و میانی برداشته شود بیلوبکتومی تحتانی نامیده می شود. از آنجایی که کل ریه در برداشتن 2 لوب سمت چپ برداشته می شود، به این عمل بیلوبکتومی نمی گویند. در زیر این مورد را در جراحی پنومونکتومی توضیح می دهیم.

 

پنومونکتومی (برداشتن یکی از دو ریه)

اگرچه در سرطان ریه برداشتن تنها لوب یا لوب ها ترجیح داده می شود، اما در مواردی که سرطان روی نای اصلی یا ورید اصلی قرار دارد، ممکن است نیاز به برداشتن کل ریه راست یا چپ (پنومونکتومی) باشد. به این عمل پنومونکتومی راست یا پنومونکتومی چپ گفته می شود.

 

سگمنکتومی (برداشتن قسمت کوچکتر لوب)

در عملی به نام سگمنکتومی، بخش کوچکتری از لوب برداشته می شود. این به طور کلی در بیماران با عملکرد تنفسی محدود ترجیح داده می شود زیرا بافت ریه کمتری برداشته می شود.

 

خطرات حیاتی در جراحی های سرطان ریه

موضوع بسیار مهم دیگر این است که خطر حیاتی یعنی میزان مرگ و میر در حین یا بعد از جراحی چقدر است. این میزان به عنوان میزان مرگ و میر در طی 30 روز از روزی که بیمار تحت عمل جراحی قرار می گیرد، اندازه گیری می شود. میزان مرگ و میر 30 روزه برای لوبکتومی در سرطان ریه بین 8 در هزار تا 1.5 درصد متغیر است. این تغییر به شرایطی مانند تجهیزات پزشکی و تجربه بستگی دارد و اینکه آیا بیمار بیماری های اضافی دارد (مانند قلب، دیابت، فشار خون).

 

در عمل هایی که یک ریه کامل برداشته می شود، که ما آن را پنومونکتومی می نامیم، مرگ و میر 30 روزه (مرگ) برای ریه راست 7 درصد و برای ریه چپ 5 درصد است. به همین دلیل، در مواردی که پنومونکتومی برنامه ریزی شده است، باید عملکرد قلبی و تنفسی بیماران با جزئیات بیشتری نسبت به بیمارانی که تحت لوبکتومی قرار می گیرند، بررسی شود.

 

آیا مراقبت های ویژه بعد از جراحی لازم است؟

نیاز به مراقبت های ویژه در بیماران تحت لوبکتومی در سال های اخیر به طور قابل توجهی کاهش یافته است. بر این اساس، ما فقط بیماران مبتلا به بیماری قلبی اضافی یا در مواردی که یک ریه کامل برداشته شده است را به مراقبت های ویژه به مدت 1 شب می بریم. جدای از این، پیگیری های عادی خدمات انجام می شود.

 

چند روز بعد از جراحی در بیمارستان بمانیم؟

میانگین اقامت در بیمارستان 3 یا 4 روز پس از جراحی های بسته و 5 روز پس از جراحی های باز است. اگر کل ریه برداشته شود، میانگین بستری در بیمارستان 6 روز است.

 

چه زمانی پس از جراحی به زندگی عادی برگردیم؟

بیمارانی که تحت عمل جراحی بسته قرار گرفته اند می توانند 1 هفته پس از خروج از بیمارستان به زندگی عادی بازگردند. پس از اعمال جراحی باز، این مدت تقریباً 3 هفته است.

آیا درمان دارویی پس از جراحی (شیمی درمانی) یا پرتودرمانی (رادیوتراپی) لازم است؟

این درمان ها در مواردی که قطر تومور بزرگتر از 5 سانتی متر در نتیجه معاینه پاتولوژی باشد و یا در صورت انتشار در غدد لنفاوی ضروری است. اگر قطر تومور کمتر از 5 سانتی متر باشد و در معاینه پاتولوژی غدد لنفاوی گسترشی مشاهده نشود، نیازی به درمان بعد از عمل نیست.

 

12 اسفند 1402 توسط مدیر وب سایت 0 دیدگاه

توده ریه

توده ریه؛ تکثیر کنترل نشده بافت ها و سلول ها در ریه ها سرطان ریه نامیده می شود.

 

سرطان ریه چیست؟

برای ادامه فعالیت های حیاتی، باید اکسیژن از طریق تنفس وارد بدن شود و دی اکسید کربن حاصل از آن خارج شود. به لطف این عملکرد که توسط بافت ها و سلول های ریه انجام می شود، بدن به طور منظم اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت می کند و دی اکسید کربن را که می توان آن را زباله توصیف کرد، به خارج از بدن می فرستد. این اندام ها که قسمت اعظم حفره قفسه سینه را پر می کنند و ساختاری مخروطی شکل و اسفنجی دارند. از برونش ها، (لوله های هوا)، آلوئول ها، (کیسه های هوا)، مایع (مایع لنفاوی) و عروق خونی تشکیل شده است. سرطان معمولاً با توجه به بافتی که برای اولین بار در آن ظاهر شد نامگذاری می شود.

 

تکثیر کنترل نشده بافت ها و سلول ها در ریه ها سرطان ریه نامیده می شود. این سلول ها که می توان آنها را به عنوان سلول های تومور نیز تعریف کرد، به سرعت تکثیر می شوند و در طول زمان یک ساختار توده ای را تشکیل می دهند. با پیشرفت سرطان، سلول های سرطانی به بافت ها و اندام های اطراف گسترش می یابند. در برخی موارد، زمانی که سلول های سرطانی با سیستم گردش خون مخلوط می شوند، سرطان می تواند به اندام های دور گسترش یابد.

 

در این مورد که به عنوان متاستاز نیز تعریف می شود، درمان بیماری بسیار دشوارتر می شود. موارد سرطان ریه که 12 تا 16 درصد از کل موارد سرطان را تشکیل می دهد، علت اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان و مردان است. به عبارت دیگر، 17 تا 28 درصد مرگ و میرهای مرتبط با سرطان ناشی از سرطان ریه است. علت اصلی سرطان ریه سیگار است. در حالی که خطر ابتلا به سرطان ریه در افراد غیر سیگاری 3 درصد است، این میزان در افرادی که روزانه یک پاکت سیگار می کشند به 61 درصد افزایش می یابد.

 

تشکیل سرطان در سلول هایی آغاز می شود که بافت ریه را در بدن تشکیل می دهند. ریه ها مانند سایر اندام ها از سلول تشکیل شده اند. این سلول ها در صورت لزوم برای عملکرد صحیح ریه تقسیم و تکثیر می شوند. سرطان ریه زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های بافت طبیعی ریه به طور غیرضروری و خارج از کنترل تکثیر می‌شوند.

 

به دلیل تکثیر سلولی، یک تومور (معمولاً به صورت یک گره جامد دیده می شود) در ریه تشکیل می شود. توده‌ای که توسط سلول‌های سرطانی تشکیل می‌شود، عمدتاً در ریه رشد می‌کند و وقتی درمان نشود، به بسیاری از بافت‌ها و اندام‌ها مانند کبد، مغز و استخوان گسترش می‌یابد و باعث تشکیل توده (متاستاز) و آسیب در آن نواحی می‌شود. اگر متاستاز ایجاد شود، درمان مشکل می شود.

 

ندول جامد چیست؟

ندول; این ضایعه ای است که در داخل ریه قرار دارد و توسط بافت ریه هوا احاطه شده است، تعداد آن منفرد است، قطر آن کمتر از 3 سانتی متر است، با مرزهای کاملا مشخص، عموما گرد، و همراه با شرایطی مانند بزرگ شدن غدد لنفاوی یا مایع نیست. ویژگی هایی که برای تشخیص خوش خیم یا بدخیم ندول در ریه استفاده می شود اندازه ندول، لبه، وجود کلسیفیکاسیون، ویژگی های تراکم و رشد است. قطر گره هایی که به دلیل سرطان ریه ایجاد می شوند معمولاً بزرگتر از 3 سانتی متر است. ندول هایی با بیش از 25 درصد افزایش اندازه در مقایسه با ارزیابی قبلی CT نیز اغلب از نظر خطر سرطان ارزیابی می شوند.

 

در حالی که دیواره نامنظم گره خطر ابتلا به سرطان را تقریباً 5 برابر افزایش می دهد، کلسیفیکاسیون (انباشت آهک) در ندول احتمال خوش خیم بودن آن را افزایش می دهد. ندول های جامد، یعنی گره هایی که کیستیک نیستند یا پر از مایع نیستند، در معرض خطر بالایی برای سرطان هستند. وقتی توده ای در ریه ذکر می شود، معمولاً یک ندول جامد ذکر می شود.

علائم سرطان ریه چیست؟

سرطان ریه، که نوعی سرطان است که باعث بیشترین مرگ و میر در سراسر جهان می شود، معمولاً بدون هیچ علامت آشکاری پیشرفت می کند. بنابراین، اغلب تشخیص آن در مراحل اولیه دشوار است. با این حال، تشخیص علائم اولیه سرطان ریه بسیار مهم است. به خصوص افراد سیگاری میانسال و مسن باید به طور منظم چک های سلامتی داشته باشند. تشخیص سرطان ریه در مراحل اولیه شانس درمان را تا حد زیادی افزایش می دهد.

علائم سرطان ریه از طیف وسیعی متفاوت است. علائم اولیه این بیماری شامل تورم صورت، گرفتگی صدا، تورم غدد لنفاوی، ضعف، تب بالا، کاهش وزن بدون دلیل، تغییر شکل انگشتان، سرگیجه و مشکل در بلع است.

این علائم ممکن است بسته به محل قرارگیری سرطان و اندازه تومور متفاوت باشد. گاهی اوقات ممکن است سالها طول بکشد تا علائم سرطان ریه ظاهر شود. در واقع، در 25 درصد از بیماران، سرطان ممکن است بدون ایجاد هیچ علامتی به مرحله نهایی برسد. بنابراین، توصیه می شود افراد در گروه در معرض خطر به طور منظم چکاپ های بهداشتی را انجام دهند. برخی از علائم رایج سرطان ریه را می توان به شرح زیر فهرست کرد:

  • سرفه مداوم که به تدریج بدتر می شود،
  • کمردرد ناشی از سرفه،
  • تغییر رنگ خلط،
  • خلط خونی،
  • خس خس سینه،
  • گرفتگی صدا،
  • مشکلات تنفسی،
  • احساس گیر کردن در گلو،
  • مشکل در بلع،
  • داشتن مکرر پنومونی و برونشیت،
  • تورم در ناحیه گردن و صورت،
  • تورم نوک انگشتان دست و پا (کلبه شدن)
  • درد استخوان،
  • کم خونی،
  • افتادگی پلک،
  • کوچک شدن مردمک چشم،
  • سردرد،
  • از دست دادن اشتها،
  • کاهش وزن،
  • ضعف،
  • خستگی.

از آنجایی که سرطان ریه معمولاً علائمی ایجاد نمی کند، فرد زمانی که برای تشخیص بیماری دیگری عکس اشعه ایکس می گیرد، در مورد بیماری مطلع می شود.

امروزه تشخیص ریه را می توان در مراحل اولیه به لطف تکنیک های تصویربرداری رادیولوژیکی مانند توموگرافی کامپیوتری اسپیرال با دوز پایین (CT) تشخیص داد. بنابراین، توصیه می شود افراد در گروه در معرض خطر معاینات پزشکی منظم داشته باشند.

انواع سرطان ریه چیست؟

در حالی که تشکیل سرطان که از ریه ها شروع می شود به عنوان سرطان ریه اولیه تعریف می شود، نوع سرطان ریه که در قسمت های مختلف بدن رخ می دهد اما به ریه ها متاستاز می دهد، سرطان ریه ثانویه نامیده می شود. سرطان ریه اولیه به دو گروه اصلی تقسیم می شود: سرطان ریه سلول کوچک و سرطان ریه سلول غیر کوچک. تقریباً 88 درصد از موارد اولیه ریه در گروه سلول‌های غیرکوچک هستند. از طرف دیگر، ریه سلولی کوچک عمدتاً به دلیل سیگار کشیدن ایجاد می شود و در اوایل دوره اولیه از طریق سیستم لنفاوی و سیستم گردش خون سریعتر در سراسر بدن پخش می شود.

بیشتربدانید:انواع رنگ کامپوزیت دندانلمینت دندان قیمتبرای لمینت دندان تراش می خورد

علل سرطان ریه چیست؟

سیگار کشیدن یکی از عوامل اصلی ایجاد سرطان ریه است. آزبست ممکن است در ایجاد سرطان نقش داشته باشد زیرا باعث تحریک طولانی مدت دستگاه تنفسی می شود. استنشاق مواد شیمیایی مانند آرسنیک، بریلیم، کادمیوم و وینیل کلرید و همچنین رادون، گاز رادیواکتیو بی بو که در خانه ها یافت می شود، خطر ابتلا به سل و سرطان ریه را افزایش می دهد.

بیشتربدانید:جراحی لیپوماتیک شکم چیست؟تغذیه بعد از جراجی پیکرتراشی چگونه است؟جراحی لیپوماتیک شکم در تهرانلیپوساکشن ۳۶۰ درجه عوارض دارد ؟

سرطان ریه همچنین ممکن است در افراد دارای استعداد ژنتیکی، آلودگی هوا و رادیوتراپی قبلی رخ دهد. علاوه بر همه اینها، ابتلا به سرطان ریه را نیز می توان از عوامل افزایش احتمال ابتلای مجدد به سرطان ریه دانست.

 

برخی از مشاغلی که در معرض خطر ابتلا به سرطان ریه هستند عبارتند از: معدن کاری، کار در کشتی سازی، نقاشی، ریخته گری، دودکش، کار در پتروشیمی، کار شیشه سرامیک و کارگر باتری.

 

مراحل سرطان ریه چیست؟

سرطان ریه به 4 مرحله جداگانه تقسیم می شود:

مرحله 1: سرطان در داخل ریه است. به عبارت دیگر به غدد لنفاوی سرایت نکرده و اندازه توده آن کمتر از 5 سانتی متر است.

مرحله 2: اگرچه سرطان به غدد لنفاوی گسترش نیافته است، اما نزدیک به دیافراگم یا قفسه سینه است که حفره قفسه سینه و حفره شکم را جدا می کند. اندازه جرم 5 تا 7 سانتی متر در محدوده است. اگر تومور کوچکتر از 7 سانتی متر باشد اما سرطان در نزدیکی غدد لنفاوی یا برونش ها گسترش یافته باشد، مرحله دوم سرطان ریه نیز محسوب می شود.

مرحله 3: سلول های سرطانی به غدد لنفاوی بین ریه ها یا نزدیک به نای گسترش یافته اند. علاوه بر این، مواردی که به غدد لنفاوی گسترش نیافته اند اما به اندام هایی مانند قلب و نای گسترش یافته اند نیز مرحله 3/A در نظر گرفته می شوند. مرحله 3/B: سرطان نزدیک به غدد لنفاوی در خط وسط قفسه سینه، قلب یا ناحیه ای است که نای به دو قسمت تقسیم می شود.

مرحله 4: سرطان در هر دو ریه یافت می شود. به مایع اطراف ریه ها و قلب یا سایر قسمت های بدن مانند مغز و استخوان ها گسترش یافته است.

 

روش های تشخیص و درمان سرطان ریه چیست؟

مطالعات تشخیصی در سرطان ریه با شرح حال دقیق پزشکی و معاینه فیزیکی آغاز می شود. برای تایید تشخیص و حذف بیماری ها در تشخیص افتراقی، آزمایشات آزمایشگاهی و معاینات رادیولوژیکی تکمیلی درخواست می شود. این معاینات رادیولوژیک با روش های تصویربرداری رادیولوژیکی مانند رادیوگرافی قفسه سینه و/یا سی تی انجام می شود.

برای تشخیص قطعی سرطان ریه، بیوپسی از بافت ریه و توده درون آن گرفته می شود. معاینه پاتولوژیک امکان تشخیص نوع سلولی که در آن سرطان ایجاد می شود و ویژگی های متمایز سلول های سرطانی با استفاده از روش های مختلف پاتولوژیک را می دهد. به این ترتیب مناسب ترین روش و برنامه درمانی برای بیمار انتخاب می شود.

درمان سرطان ریه بسته به عواملی مانند نوع سرطان ریه، مرحله آن و وضعیت سلامت عمومی بیمار متفاوت است. درمان این بیماری با استفاده از روش های ایمونوتراپی، رادیوتراپی، شیمی درمانی و جراحی به تنهایی یا با هم انجام می شود.