ایا عمل ریه خطرناک است؟
ایا عمل ریه خطرناک است؟ سرطان ریه از برونش، یعنی مجاری تنفسی منشأ می گیرد. 80 نوع سرطان ریه در طبقه بندی پاتولوژی 2021 وجود دارد. اول از همه، به دو گروه اصلی تقسیم می شود.
سرطان ریه سلول کوچک
سرطان ریه سلول غیر کوچک
نوع سلول کوچک در 15 درصد و نوع سلول غیر کوچک در 85 درصد دیده می شود.
سرطان ریه سلول کوچک: پتانسیل رشد بسیار سریع را دارد. میانگین زمان تقسیم 40 روز است، به این معنی که اندازه سلول های تومور در 40 روز دو برابر می شود. بنابراین، این نوع سرطان بسیار سریع گسترش می یابد و تا زمانی که تشخیص داده شود، معمولاً به غدد لنفاوی یا سایر اندام ها سرایت کرده است. تقریباً 5 درصد از این نوع سرطان به طور تصادفی یا در طول برنامه غربالگری سرطان ریه، زمانی که هنوز متاستاز نکرده است، شناسایی می شود. درمان جراحی نیز می تواند برای این بیماران اعمال شود.شیمی درمانی و ایمونوتراپی برای اکثر بیماران استفاده می شود. گاهی اوقات ممکن است از پرتودرمانی به عنوان یک اقدام احتیاطی برای اندام های بالقوه انتشار (مانند مغز) استفاده شود.
سرطان ریه سلولی غیر کوچک: این نوع سرطانی است که زمان بیشتری برای تقسیم شدن به دو دسته دارد (که در برخی از انواع ممکن است تا 860 روز طول بکشد). به چهار گروه اصلی تقسیم می شوند.
آدنوکارسینوم (شایع ترین نوع سرطان)
سرطان اپیدرموئید (اسکواموس).
سرطان سلول بزرگ
انواع دیگر
علائم سرطان ریه چیست؟
هیچ احساس درد در ریه ها وجود ندارد. ریه ها اندام های بسیار بزرگی هستند که قفس سینه ما را پر می کنند. ناحیه بزرگی وجود دارد که تومور در حال رشد می تواند در آن رشد کند. به همین دلیل ممکن است بیماری تا زمانی که به مراحل بسیار پیشرفته نرسد باعث شکایت نشود. این را می توان بدون هیچ شکایتی، اتفاقی، یا در رادیوگرافی یا توموگرافی که برای اهداف غربالگری گرفته شده است، تشخیص داد.
سرفه مداوم، خلط، خون در خلط، تنگی نفس، درد قفسه سینه و غیره ممکن است از علائم سرطان ریه باشند. شکایت از دست دادن اشتها، خستگی، کاهش وزن و تعریق باید جدی گرفته شود. گاهی اوقات ممکن است در مورد عضوی که سرطان در آن گسترش یافته شکایت داشته باشد (مانند سردرد، درد در استخوان).
برای تشخیص زودهنگام سرطان ریه چه باید کرد؟
هیچ آزمایش خون، بیومارکر یا آزمایش تنفسی برای تشخیص سرطان ریه در مراحل اولیه وجود ندارد. با این حال، تشخیص زودهنگام با توموگرافی کامپیوتری با دوز پایین امکان پذیر است. بسیاری از دستورالعمل های علمی توصیه می کنند که افراد بالای 50 سال و افرادی که بیش از 20 بسته سیگار در سال مصرف کرده اند در برنامه غربالگری سرطان ریه قرار گیرند. در برخی کشورها، ممکن است در معیارهای گنجاندن در برنامه غربالگری تنوع وجود داشته باشد (سن بین 45-55، مصرف سیگار بین 20-25 پاکت در سال).
داشتن سابقه خانوادگی سرطان ریه، وجود سرطان دیگری در فرد، قرار گرفتن در معرض گاز رادون، تماس طولانی مدت با محصولات پتروشیمی، موادی مانند آزبست، نیکل، اورانیوم، آرسنیک و جیوه خطر ابتلا به سرطان ریه را در افراد افزایش می دهد.
سرطان ریه چگونه تشخیص داده می شود؟
اولین معاینه ای که باید بعد از معاینه، آزمایشات آزمایشگاهی و رادیوگرافی قفسه سینه انجام شود، توموگرافی ریه است. PET-CT بر روی بیماران مشکوک به سرطان ریه در توموگرافی انجام می شود. سپس، بسته به محل تومور؛
FOB (برونکوسکوپی فیبر نوری)، برونکوسکوپی سفت و سخت
TTIA (بیوپسی ترانس توراسیک، بیوپسی سوزنی)
EBUS (برونکوسکوپی با سونوگرافی)
بیوپسی غدد لنفاوی
یکی از روش ها انتخاب می شود. بیوپسی همچنین می تواند از عضوی که تصور می شود متاستاز داده است انجام شود. گاهی اوقات، تومورهای 1/3 ریه نزدیک به قفسه سینه را می توان با بررسی بیوپسی جراحی انجام شده در حین جراحی تشخیص داد.
تومورهایی که در نتیجه تکثیر کنترل نشده و نامتعادل سلول های ریه ایجاد می شوند سرطان ریه نامیده می شوند.
لازمه مبارزه با بیماری عدم پذیرش شکست است. بسیار مهم است که پس از تشخیص و درمان، تمام دستورالعمل های داده شده توسط پزشک را دنبال کنید و بدون وقفه در قرار ملاقات های پزشک شرکت کنید.
هیچ کس فکر نمی کند این بیماری برای آنها مناسب است و هیچ کس نمی خواهد به سرطان مبتلا شود. با این حال، طبیعی است که پس از تشخیص، در پذیرش موقعیت مشکل داشته باشید، ناراحت باشید، به دنبال دلایل باشید، گذشته خود را زیر سوال ببرید و حتی اختلالات خلقی مانند افسردگی، حملات پانیک و اضطراب شدید را تجربه کنید. در کنار روند درمان، اثرات منفی فیزیکی روش های درمانی نیز باعث ایجاد احساس بدی در شما می شود. اما به یاد داشته باشید، این همه طبیعی است. ابتدا به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید! گذشته در گذشته است. شما از امروز شروع به شکل دادن به آینده خود خواهید کرد.
انجام اقدامات مختلف برای محافظت از سلامت جسمی و روانی خود در طول فرآیند درمان سرطان ریه برای شما بسیار مفید خواهد بود. بیایید این نقشه راه را با هم برنامه ریزی کنیم. ما با کاهش اثرات منفی بیماری و درمان بر روی شما، دستیابی به هماهنگی بین جسم و روح و تقویت جسم و روان شما شروع خواهیم کرد.
از نظر بدنی خود را تقویت کنید!
ورزش های بدن را انجام دهید : اگر از خود می پرسید «بعد از جراحی سرطان ریه چه کار کنم؟» یکی از پاسخ ها این است: ورزش کنید! از روز اول پس از جراحی، پیاده روی های کوتاه را شروع کنید، به جای دراز کشیدن بنشینید و سعی کنید بازوهای خود را حرکت دهید. به این ترتیب بدن شما در مدت زمان کوتاه تری تحرک قبلی خود را به دست می آورد.
تمرینات تنفسی را تمرین کنید: بر روی تنفس تمرکز کنید تا آرامش، رها شدن و به حداقل رساندن عوارض بعد از عمل جراحی باشد. نفس های عمیق، باد کردن بادکنک ها و انجام تمرینات سرفه، هم ریه ها را آرام می کند و هم به خروج مایعات انباشته شده مانند خون و خلط از بدن کمک می کند. البته این کارها را باید طبق دستور پزشک انجام دهید.
به رژیم غذایی خود توجه کنید: عامل دیگری که به اندازه تمرینات تنفسی بعد از سرطان ریه اهمیت دارد، تغذیه است. با راهنمایی و تایید پزشک می توانید غذاهای مایع را برای مدت زمان تجویز شده مصرف کنید و سپس به مصرف معمولی غذا بروید. تغذیه مناسب و نوشیدن مایعات فراوان را فراموش نکنید.
درگیر روانشناسی بیماری نشوید!
عوارض جانبی درمان، سازگاری بدن با عملکرد جدید، تغییرات فیزیکی و وجود خود بیماری باعث ایجاد احساس بدی در شما خواهد شد. اما به یاد داشته باشید، این یک فرآیند سازگاری است. مکرراً به خود یادآوری کنید که ترشح هورمون شادی در روند بیماری بسیار مؤثر است.
از “شکست” نترسید حتی زمانی که بیماری یا درمان شما را به چالش می کشد. شما در حال حاضر تمام تلاش خود را برای درمان انجام می دهید.
افکار منفی هیچ سودی برای شما نخواهد داشت. از سوی دیگر، احساس مثبت به شما سلامت روانی می دهد و به شما کمک می کند روز خوبی داشته باشید. اما مطمئناً نباید اضطرابی مانند «من باید احساس خوشبختی کنم» ایجاد کنید. زیرا شما نیز مانند هر انسان گهگاهی احساس بهتری خواهید داشت و گاهی کمتر پرانرژی و شادی خواهید داشت.
حمایت روانی در سرطان بسیار مهم و حتی ضروری است. لازم نیست به تنهایی با افسردگی یا اضطراب مبارزه کنید. اگر احساس ناراحتی می کنید و نمی توانید به تنهایی بر وضعیت عاطفی خود غلبه کنید، می توانید از حمایت حرفه ای بهره مند شوید. گزینه مهم دیگری که دارید مکانیسم های حمایت از سرطان است. شرکت در گروه های حمایت از سرطان تاثیر مثبتی بر روند سازگاری روانی شما خواهد داشت.
به خاطر داشته باشید که بیماری که فکر می کنید شما را ضعیف می کند در واقع شما را از منظرهای مختلف تقویت می کند.