پروتز اشکی بهتر است یا گرد
پروتز اشکی بهتر است یا گرد؛
پروتز سینه، در اشکال مختلفی مانند پروتز اشکی (آناتومیک) و پروتز گرد برای جراحیهای زیبایی یا ترمیمی سینهها استفاده میشود. انتخاب بین این دو نوع پروتز بستگی به سلیقه شخصی، ویژگیهای بدن، و هدف از انجام جراحی دارد. در ادامه به بررسی کامل تفاوتها، مزایا و معایب هر یک میپردازیم تا به این پرسش پاسخ دهیم که کدام نوع پروتز بهتر است.
زیبایی سینه نام کلی کاربردهای زیبایی است که توسط زنانی که سینههایشان اندازه و شکل دلخواه مورد نظرشان نیست به کار میرود. زیبایی سینه؛ برای سه منظور بزرگ کردن سینه، کوچک کردن سینه و لیفت سینه قابل استفاده است.
زیبایی سینه یکی از پرطرفدارترین روش های زیبایی سینه در کشور ما و همچنین در سراسر جهان است. استفاده از ایمپلنت های سیلیکونی برای بزرگ کردن سینه همچنان ارجح ترین و موثرترین روش است. یکی از موضوعات متداول و کنجکاو در مورد این موضوع، تفاوت بین ایمپلنت های سیلیکونی گرد و سیلیکونی قطره ای(اشکی) است.
شکل و همچنین اندازه ایمپلنت های مورد استفاده موضوعی است که باید قبل از جراحی بین بیمار و جراح زیبایی مورد بحث قرار گیرد.
شکل ایمپلنت های پرکاربرد، به عبارت دیگر پروتزهای سینه را می توان به دو گروه اصلی تقسیم کرد: «گرد» و «نوع قطره ای یا آناتومیک». در هر گروه، زیر گروه هایی با طرح ها و شکل های مختلف وجود دارد. هیچ شکل ایده آل ایمپلنت واحدی وجود ندارد.
جراح زیبایی و بیمار باید با هم تصمیم بگیرند که کدام شکل برای بیمار مناسب تر است. از سوی دیگر، بسته به تجربه و دانش خود، ممکن است در نوع ایمپلنت هایی که جراحان زیبایی به بیماران خود توصیه می کنند، تفاوت هایی وجود داشته باشد.
تفاوت اصلی بین ایمپلنت های گرد و قطره ای از شکل پایه ایمپلنت، توزیع ژل سیلیکون در داخل ایمپلنت روی این پایه، میزان سختی ژل و سطح ناصاف یا صاف غلاف در اطراف کاشت ژل ناشی می شود.
ایمپلنت سیلیکونی گرد (پروتز سینه) مزایا و معایب
پایه ایمپلنت های گرد دایره ای است و ژل سیلیکون به طور همگن در تمام نواحی پخش می شود. مهمترین مزیت این ساختار این است که حتی اگر ایمپلنت پس از اعمال روی بیمار به مرور زمان به دور خودش بچرخد، این چرخش شکل سینه را تغییر نمی دهد.
مزیت دیگر این است که نیمه بالایی سینه (قسمت دکلته) بهتر پر می شود. در مواردی که افتادگی و کوچکی سینهها با هم اتفاق میافتد، جراحی لیفت و بزرگ کردن سینه با هم انجام میشود و کاشتهای گرد برای پر کردن ناحیه دکلته ترجیح داده میشوند.
ژل سیلیکونی داخل ایمپلنتهای گرد میتواند نرم تر باشد و هنگام لمس طبیعی تر به نظر برسد. هنگامی که یک ایمپلنت گرد در جیب ایجاد شده دقیقاً زیر سینه در بیماری که بافت سینه کافی ندارد قرار می گیرد، تشکیل کپسول (غلاف سخت) در اطراف ایمپلنت و نوساناتی که از بیرون قابل مشاهده است در زمانی که ایمپلنت زیر عضله قرار می گیرد کمتر دیده می شود.
مزایا و معایب پروتز قطره ای (ایمپلنت سیلیکونی نوع آناتومیک)
شکل پایه ایمپلنت های سیلیکونی اشکی دایره ای شکل نیست، محورهای افقی و عمودی آنها متفاوت است. عیب این ویژگی این است که با چرخش ایمپلنت سیلیکونی به دور خود، شکل سینه به هم میخورد. بنابراین، قرار دادن ایمپلنت در محورهای صحیح مهم است. به منظور جلوگیری از چرخش دیرتر ایمپلنت، غلاف اطراف ژل سیلیکون با ساختاری سفت تر تولید می شود.
در سالهای اخیر، مواردی از لنفوم (لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک مرتبط با ایمپلنت پستان) در بافت کپسول اطراف ایمپلنتهای سیلیکونی مشاهده شده است، اگرچه بسیار نادر است، و گزارش شده است که در پروتز با مدل های اشکی بیشتر مشاهده میشوند، به همین دلیل در عمل تا حد امکان از ایمپلنت های سطح صاف استفاده می کنیم. با این حال، فوراً باید به این نکته اشاره کنم که هیچ نظر رسمی مبنی بر مضر بودن این نوع پروتز وجود ندارد.
ژل روی این پایه غیر گرد مخصوصاً در نیمه پایینی فراوان است که شبیه آناتومی طبیعی سینه است. به همین دلیل کاربرد اصلی این نوع ایمپلنت ها در مواردی است که سینه بافت کافی ندارند و به آن سینه های سایز صفر می گویند. برای اینکه ایمپلنت اعمال شده روی این نوع سینه به سینه شکل بهتری بدهد، قوام ژل داخل ایمپلنت نسبت به ایمپلنت های گرد سخت تر است.
مطالعات انجام شده در سالهای اخیر نشان میدهد که شکل ایمپلنت سیلیکونی تفاوت قابل توجهی در نتایج زیبایی بیمارانی که سالها پس از عمل جراحی بزرگ کردن سینه انجام دادهاند، ایجاد نمیکند.
وقتی ایمپلنتهای سیلیکونی گرد و قطرهای از نظر عوارض دیررس با هم مقایسه میشوند، بسیاری از متغیرها مانند ساختار سطحی ایمپلنتها، جیبی که در آن اعمال میشود زیر عضلانی یا فوق عضلانی است، اندازه آنها و جزئیات فنی جراحی باید مشخص شود. بنابراین به نظر می رسد نتیجه گیری روشن دشوار باشد.
کلام پایانی: هرگز فراموش نکنید که جراح زیبایی که شما را عمل خواهد کرد، به عنوان یک متخصص در این موضوع، بسیار بیشتر از اطلاعاتی که از این مقالات به دست آورده اید، می داند و تجربه دارد.
از طرف دیگر، طبیعی است که جراحان پلاستیک بر اساس تجربه خود، اشکال مختلف ایمپلنت سیلیکونی و گزینه های کاربردی را به شما پیشنهاد دهند. بهترین رویکرد این است که تصمیم خود را پس از گوش دادن دقیق به توضیحات جراحان زیبایی خود که با آنها ملاقات می کنید و دریافت پاسخ برای تمام سوالات ذهن خود بگیرید.
اگر میخواهید درباره درد بعد از عمل پروتز سينه بدانید ابتدا باید با انواع پروتزها اطلاعات جامع کسب کنید.
بهترین نوع پروتز سیلیکونی چیست؟
با توجه به آخرین اطلاعات ، پزشکان اغلب از ایمپلنت های سیلیکونی گرد و سطح صاف در طرح زیر عضلانی استفاده می کنند. با این حال، پس از ارزیابی تمام پارامترها برای هر مورد، در مورد شکل و ویژگی سطح پروتز سیلیکونی تصمیم می گیرندکه چه پروتزی مناسب بیمار می باشد.
پروتز اشکی (آناتومیک)
پروتز اشکی که به آن پروتز آناتومیک نیز گفته میشود، شکل طبیعیتری دارد؛ یعنی در قسمت بالایی باریکتر است و به سمت پایین عریضتر و حجیمتر میشود، شبیه به شکل اشک یا قطره. این نوع پروتز بیشتر در افرادی استفاده میشود که به دنبال ظاهری طبیعیتر برای سینهها هستند.
مزایای پروتز اشکی
ظاهر طبیعیتر: به دلیل شکل قطرهای، این پروتزها برای افرادی که میخواهند سینهای با ظاهر طبیعی و شیبی ملایم داشته باشند، مناسبتر است.
مناسب برای افرادی با بافت سینه کم: پروتز اشکی میتواند به خانمهایی که بافت طبیعی سینه کمتری دارند کمک کند تا سینهای خوشفرم و طبیعی داشته باشند.
عدم تمرکز حجم در بالای سینه: این پروتزها برای افرادی که نمیخواهند سینههای آنها بیش از حد برجسته و بالا دیده شود، گزینه بهتری است.
معایب پروتز اشکی
خطر چرخش و تغییر شکل: یکی از بزرگترین معایب پروتز اشکی این است که اگر پروتز در جای خود بچرخد یا جابجا شود، شکل سینه غیرطبیعی به نظر میرسد و نیاز به جراحی اصلاحی دارد.
قیمت بالاتر: پروتزهای اشکی معمولاً از پروتزهای گرد گرانتر هستند.
فرآیند جراحی پیچیدهتر: قرار دادن پروتز اشکی به دقت و مهارت بیشتری نیاز دارد، زیرا باید در موقعیت دقیقی قرار گیرد.
پروتز گرد
پروتز گرد به شکل یک نیمکره طراحی شده است و در تمام نواحی به یک اندازه پر شده است. این نوع پروتز برای افرادی که به دنبال ظاهری برجستهتر و پرتر برای سینهها هستند، مناسب است. پروتز گرد معمولاً محبوبیت بیشتری دارد، زیرا ظاهری پرتر و برجستهتر به سینهها میبخشد.
مزایای پروتز گرد
حجم بیشتر در قسمت بالای سینه: پروتز گرد به سینهها حجم بیشتری در بخش بالایی میدهد و ظاهری برجسته و خوشفرم ایجاد میکند.
کمتر دچار تغییر شکل میشود: به دلیل تقارن کامل، اگر پروتز گرد کمی بچرخد یا جابجا شود، شکل کلی سینه تغییر چندانی نمیکند و نیازی به جراحی اصلاحی نیست.
محبوبیت بیشتر و هزینه کمتر: این نوع پروتز به دلیل محبوبیت بالا و فرآیند ساخت آسانتر، معمولاً هزینه کمتری دارد.
معایب پروتز گرد
ظاهر کمتر طبیعی: پروتز گرد ممکن است در برخی افراد ظاهر طبیعی کمتری نسبت به پروتز اشکی داشته باشد و برای افرادی که ظاهر طبیعیتری میخواهند، مناسب نباشد.
برجستهتر شدن بالای سینه: حجم بیشتر در قسمت بالای سینه ممکن است برای برخی افراد بیش از حد پر و مصنوعی به نظر برسد.
مقایسه پروتز اشکی و پروتز گرد
ویژگی | پروتز اشکی | پروتز گرد |
ظاهر کلی | طبیعیتر، شبیه به فرم اشک | برجستهتر، فرم نیمکره |
مناسب برای | افرادی با بافت سینه کم و خواهان ظاهر طبیعی | افرادی که ظاهر برجسته و پرتر را میپسندند |
خطر چرخش | بله، چرخش پروتز باعث تغییر شکل میشود | خیر، چرخش تأثیری در شکل ندارد |
هزینه | معمولاً گرانتر | مقرون به صرفهتر |
میزان پر بودن بالای سینه | کمتر، برای ظاهری طبیعیتر | بیشتر، برای ظاهری برجستهتر |
انتخاب بین پروتز اشکی و پروتز گرد
انتخاب بین پروتز اشکی و گرد بستگی به ترجیحات شخصی و شرایط بدنی دارد:
برای افرادی که ظاهر طبیعی میخواهند: اگر هدفتان از جراحی سینه، داشتن سینهای با ظاهر طبیعی است و ترجیح میدهید که قسمت بالای سینه پر نباشد، پروتز اشکی انتخاب بهتری است.
برای افرادی که ظاهر برجسته و پرتر میپسندند: اگر به دنبال سینههایی با فرم برجستهتر و پرتر هستید، پروتز گرد انتخاب مناسبی است.
اگر نگران چرخش پروتز هستید: در صورتی که نگران چرخش و تغییر شکل پروتز هستید، پروتز گرد به دلیل شکل متقارن، انتخاب ایمنتری است.
نوع بافت و پوست سینه: اگر بافت و پوست سینه شما نازک است و میخواهید پوشش طبیعیتری داشته باشد، پروتز اشکی میتواند گزینه بهتری باشد. اما اگر پوشش بافتی مناسبی دارید و به دنبال برجستهتر کردن قسمت بالایی سینه هستید، پروتز گرد میتواند انتخاب بهتری باشد.
جمعبندی
هر دو نوع پروتز اشکی و گرد دارای مزایا و معایب خود هستند. پروتز اشکی با ظاهر طبیعی و پروتز گرد با فرم برجستهتر و فرآیند قراردهی آسانتر، دو گزینه متداول در جراحی پروتز سینه هستند. مشورت با جراح پلاستیک و در نظر گرفتن عوامل جسمانی و هدف از جراحی میتواند به انتخاب بهتر کمک کند.
بعد از عمل
تغذیه خوراکی چند ساعت بعد از جراحی شروع می شود و بعد از 4 ساعت می توانید بایستید و راه بروید. تخت در حالت نیمه نشسته قرار میگیرد. بستری شدن پس از جراحی در بیمارستان برای پیگیری دقیق و درمان مفید است.
در طی این فرآیند باید از حرکات شدید بازوها، بلند کردن بیش از حد بازوها، زور زدن بیش از حد در توالت و راه رفتن زیاد خودداری کرد. در این مراحل پس از جراحی مایعی که از زهکشی در عرض 24 ساعت بسته به رنگ و مقدار آن خارج شود که معمولاً این ترشحات 2-3 روز طول می کشد.
در بیمارانی که زیاد حرکت می کنند و از بازوهای خود استفاده می کنند، نشت مایعات و تخلیه بیشتر دیرتر برطرف می شود. در دوره بعد از عمل از سوتین و کرست مخصوص استفاده می شود.
هنگام ترخیص از بیمارستان، یادداشت جراحی که جزئیات جراحی انجام شده را توضیح می دهد و مدرک شناسایی ایمپلنت شرکت حاوی اطلاعات ایمپلنت سیلیکونی مورد استفاده باید درخواست شود و در صورت لزوم برای استفاده نگهداری شود.
یک هفته پس از جراحی، می توانید به آرامی به زندگی روزمره بازگردید، البته به شرطی که به بازوهای خود فشار زیادی وارد نکنید. ورزش هایی مانند شنا یا تنیس که از بازوها به شدت استفاده می شود را می توان بعد از 6-8 هفته شروع کرد.
توصیه می شود بیماران، به ویژه آنهایی که ایمپلنت در زیر عضله قرار می گیرد، از ورزش هایی که فشار بیش از حد بر عضلات قفسه سینه وارد می کند، مانند بلند کردن اجسام سنگین و کشش خودداری کنند، زیرا ممکن است پروتز سیلیکونی به سمت پایین و خارج جابجا شود. نیروی محرکه عضلات در 2 ماه اول نباید از سونا استفاده کرد، از سولاریوم یا آفتاب گرفتن فعال برای مدت طولانی خودداری کرد.
سینه ها در 3 روز اول بعد از عمل بسیار سفت و متورم می شوند و بعد از روز سوم به تدریج ادم شروع به عقب نشینی می کند و سینه ها نرم می شوند.
ظاهر سینه مشاهده شده در هفته های اول، ظاهر زیبایی شناختی نهایی نیست. در هفته های اول، ظاهر تنش، بی حرکت، و نوک سینه ها به سمت جلو از ماه دوم شروع به تغییر می کند. سینهها نرم میشوند، متحرک تر میشوند، ادم در قسمتهای برش پایین سینهها پسرفت میکند، نوک سینهها کمی بالاتر میآیند، خلاصه سینه ها طبیعی تر میشوند و در 6-1 ماه پس از جراحی سینه ها ظاهر واقعی خود را به خود میگیرند.
در طی این فرآیند ممکن است تغییراتی در حس نوک سینه ها، دردهای مختلف مانند سوزش، تورم سازگار با دوره های قاعدگی و … ایجاد شود. احساس ناراحتی طبیعی است. برخی از کرمهای کاهش دهنده اسکار برای اسکارهای جراحی استفاده میشوند و تا مدتی طول می کشد تا اسکار شکل نهایی خود را پیدا کند.
معاینات دوره ای پس از جراحی مهم است. کنترل ها معمولاً 1، 3، 6 و 12 ماه پس از جراحی انجام می شود. بعد از یک سال بررسی هر سال مفید است.
بیشتر بدانید: هزينه عمل پروتز سينه – مراقبتهاي بعد از عمل كوچك كردن سينه – جراحی ماموپلاستی در تهران – ورم بعد از عمل پروتز سينه
به طور خاص، معاینات منظم سالانه پستان مانند سونوگرافی و MRI باید انجام شود تا از نزدیک وضعیت بافت سینه، ایمپلنت و بافت کپسول اطراف ایمپلنت بررسی شود و به موقع متوجه هرگونه منفی احتمالی شود.
بعد از جراحی بزرگ کردن سینه چگونه باید بخوابید؟
برای جلوگیری از لیز خوردن پروتزهای سیلیکونی و جلوگیری از عوارضی مانند خونریزی، خوابیدن به پشت یا نیمه نشسته در 2 هفته اول بعد از عمل بسیار مهم است.
هنگام رفتن به رختخواب باید به استفاده از سوتین و کرستی که در اختیار شما قرار داده شده است، ادامه دهید. ممکن است هنگام خواب بدون اینکه متوجه شوید به یک طرف چرخیده باشید، چرخش های کوتاه مدت ممکن است مشکل جدی ایجاد نکند، اما اگر تکیه گاه های بالش را در دو طرف زیر بغل خود قرار دهید، از این چرخش های غیرارادی جلوگیری کرده و برای بازوهای خود تکیه گاه می کنید.
چه زمانی می توانم به پهلو یا پشت بخوابم؟
2 هفته پس از جراحی سیلیکون، می توانید به پهلو بخوابید، مشروط بر اینکه از سوتین و کرستی که به شما داده شده است استفاده کنید. اگر هنگام دراز کشیدن به پهلو در سینه خود احساس درد یا ناراحتی می کنید، طولانی کردن این دوره مفید خواهد بود.
از آنجایی که فشار مستقیمی روی پروتزهای سیلیکونی در حالت مستعد وجود خواهد داشت، خطر لغزش پروتزها به طرفین و رو به پایین وجود دارد و بنابراین تا زمانی که بهبود زخم اطراف پروتز به مرحله خاصی نرسد، نباید به صورت مستعد دراز کشید. نظر حداقل 3 ماه است.
اگر وقتی می خواهید به صورت دراز بکشید در سینه خود احساس درد می کنید، به شما توصیه می کنم زیاد زور نزنید و در وضعیت دیگری دراز بکشید.
آیا نتایج زیبایی که از جراحی بزرگ کردن سینه به دست می آید دائمی است؟
سینه یک اندام ساکن نیست، ظاهر زیبایی که پس از جراحی به دست می آید تا آخر عمر باقی نخواهد ماند. شکل سینه ها در طول زمان به دلایلی مانند افزایش سن، نیروی جاذبه زمین، افزایش و کاهش وزن و بارداری به طور مداوم تغییر می کند.
با توجه به وزن خود ایمپلنت های سیلیکونی، افتادگی و شل شدن سینه ها در طول زمان اجتناب ناپذیر است. بسته به سفتی پوست قفسه سینه و شرایط محیطی که در معرض آن قرار می گیرد، این فرآیند در برخی افراد سریعتر و در برخی دیگر کندتر خواهد بود.
در دراز مدت، ممکن است به دلایلی مانند نشت یا ترکیدن ایمپلنت سیلیکونی، وارونگی، تشکیل بیش از حد کپسول در اطراف ایمپلنت، ایجاد تومور در کپسول یا بافت پستان ،و تغییر شکل ، تجمع مایع در سینه نیاز به عمل مجدد باشد.
آیا می توان لیفت سینه را همراه با بزرگ کردن سینه انجام داد؟
اگر سینه با حجم کم هم آویزان باشد، یعنی اگر نوک سینه ها در سطح چین زیر پستانی یا پایین تر قرار دارند، می توان لیفت سینه را در همان جلسه جراحی بزرگ کردن سینه با ایمپلنت سیلیکونی انجام داد. در این حالت برش متفاوتی روی پوست سینه ایجاد می شود.
اندازه و محل برش بسته به میزان افتادگی سینه متفاوت است. شما می توانید اطلاعات دقیق تر در مورد این موضوع را در صفحه لیفت سینه ما بیابید.
بیشتر بدانید: دوره نقاهت پروتز – درد بعد از عمل پروتز سينه – هزينه جراحي كوچك كردن سينه – بهترين دكتر جراحي كوچك كردن سينه
خطرات و عوارض جراحی بزرگ کردن سینه
مانند هر جراحی دیگری، جراحی پروتز سینه دارای خطرات و عوارضی است و داوطلبان جراحی باید به اندازه کافی در این مورد مطلع شوند.
جراحی بزرگ کردن سینه چیست؟
در جراحی پروتز سینه ، اندازه سینه ها با استفاده از ایمپلنت های سیلیکونی بزرگ می شود. زنان معمولاً به دلایلی مانند کوچک بودن سینه های طبیعی و کاهش حجم سینه ها پس از بارداری به این عمل متوسل می شوند.
این عمل تحت بیهوشی عمومی در محیط عمل انجام می شود. بنابراین، هیچ درد و یا رنجی در طول عمل احساس نمی شود. در طول عمل، ایمپلنت های سیلیکونی از طریق برش های 4 تا 5 سانتی متری زیر سینه قرار می گیرند. پروتز اغلب در زیر سینه یا اطراف نوک سینه ساخته می شود. پروتز سیلیکونی در زیر بافت سینه یا پشت عضله قفسه سینه قرار می گیرد.
اشکال سیلیکونی می توانند گزینه هایی مانند گرد، قطره ای شکل، سطح صاف یا سطح زبر داشته باشند. ترجیح داده شده ترین نوع سیلیکون اخیراً برای زنانی که جراحی بزرگ کردن سینه را انجام می دهند، پروتزهای گرد است. پروتزهای قطره ای بیشتر در بیماران قدبلندی که می خواهند قسمت بالایی سینه را برجسته کنند ترجیح داده می شود. پروتزهایی که هم از نظر شکل و هم از نظر اندازه با بدن فرد سازگاری دارند نیز حاوی ژل چسبنده هستند. به این ترتیب سینه هایی به دست می آیند که هم از نظر ظاهری و هم از نظر لمسی بسیار واقعی تر هستند.
یکی از سوالات متداول در مورد عمل پروتز سینه در مورد شیردهی است. از آنجایی که بافت سینه در حین بزرگ کردن سینه برداشته نمی شود، مجاری شیر آسیب نمی بیند. شیردهی برای خانم هایی که جراحی بزرگ کردن سینه انجام داده اند مشکلی ندارد.
جراحی کوچک کردن سینه چیست؟
کوچک کردن سینه، مانند بزرگ کردن سینه، یکی از رایج ترین روش هایی است که خانم ها ترجیح می دهند. این عمل با شکایاتی مانند بزرگ بودن سینه ها نسبت به بدن، ایجاد درد گردن و کمر در اثر وزن، محدودیت حرکات بدنی و لباس و ایجاد زخم هایی مانند راش پوشک در زیر سینه ها انجام می شود. از این نظر، می توان گفت که این روشی است که هدف آن اطمینان از راحتی افراد است تا یک عمل زیبایی شناختی.
با این حال، جراحی بزرگ کردن سینه و کوچک کردن سینه معمولاً قبل از تکمیل رشد سینه انجام نمی شود. جراحی کوچک کردن سینه در دختران جوانی که مشکلات جدی دارند نیز قابل انجام است.
ابتدا در اولین معاینه هر بیمار سایز سینه ای که با سایز بدن همخوانی داشته باشد مشخص می شود. برای این کار، اندازه گیری قفسه سینه بیمار گرفته می شود، موقعیت نوک پستان ارزیابی می شود و جزئیاتی مانند اینکه نوک پستان در صورت پایین ماندن چقدر به سمت بالا حرکت می کند، مشخص می شود.
قبل از جراحی کوچک کردن سینه، از بیمار سونوگرافی بافت سطحی یا ماموگرافی درخواست می شود. بر اساس نتایج این ماموگرافی، تصمیم گرفته می شود که آیا بافت برداشته شده در حین عمل به پاتولوژی ارسال می شود یا خیر. من به طور کلی طرفدار معاینه پاتولوژیک هستم.
داشتن وزن ایده آل بیمار، روند کوچک کردن سینه را آسان تر می کند. زیرا میزان چربی در بافت سینه کاهش می یابد. به همین دلیل ترجیح داده می شود که بیماران در وزن ایده آل خود باشند.
استفاده از داروهایی که ممکن است باعث ایجاد عوارض شوند باید قبل از انجام این جراحی قطع شود. همچنین مصرف الکل و سیگار را باید تقریباً یک هفته قبل از جراحی قطع کرد و تا مدتی بعد از جراحی نباید مصرف کرد زیرا باعث تاخیر در بهبودی می شود.
از آنجایی که بافت سینه در طی جراحی کوچک کردن سینه برداشته می شود، خطر آسیب به مجاری شیر وجود دارد. به همین دلیل، هیچ اطمینانی وجود ندارد که فرد بعد از این عمل بتواند با شیر مادر تغذیه کند.
پس از جراحی کوچک کردن سینه، سینه ها با باند کشی و گاز پانسمان می شوند. لوله های سیلیکونی که برای جلوگیری از تجمع مایع در زیر پوست قرار می گیرند، 1 تا 2 روز پس از جراحی برداشته می شوند. بانداژها 2 تا 3 روز پس از جراحی برداشته می شوند و برای چند هفته از سوتین ورزشی استفاده می شود.
انتظار می رود در 2 روز اول پس از عمل درد وجود داشته باشد. اما کنترل این دردها با مسکن امکان پذیر است. سینه ها و تورم ممکن است در اولین دوره قاعدگی بعد از جراحی ایجاد شود. باز هم، از دست دادن موقت حس در 6 هفته اول یک وضعیت طبیعی است.
بیماران می توانند روز بعد از عمل بایستند، اما باید به مدت 2 تا 3 هفته از کارهای سنگین خودداری کنند. بعد از 2 هفته می توانید به فعالیت های اجتماعی و زندگی تجاری بازگردید. با این حال، در ماه اول باید از فعالیت هایی مانند ورزش پرهیز کرد، نباید از سوتین های تنگ استفاده کرد و باید مراقب بود که با سینه ها به آرامی رفتار شود. در صورت بروز عوارض غیرمنتظره مانند کبودی یا قرمزی ناگهانی باید با پزشک مشورت شود.
بیشتر بدانید: بعد از عمل اسلیو در ماه چند کیلو وزن کم میشود – کاهش وزن با اسلیو معده – عمل اسلیو معده در تهران – عمل اسلیو معده چیست؟
جراحی لیفت سینه چیست؟
کاهش حجم و افتادگی سینه ممکن است در طول سال ها به دلیل عواملی مانند بارداری، شیردهی و حتی نیروی جاذبه زمین رخ دهد. همانطور که پوست خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد، سینه ها شکل و پری خود را از دست می دهند. علاوه بر این، پوست تیره اطراف نوک پستان نیز گشاد می شود.
جراحی لیفت سینه را می توان همراه با جراحی کوچک کردن سینه یا بزرگ کردن سینه انجام داد.
جراحی لیفت سینه 2 تا 3 ساعت طول می کشد و تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. در حین عمل هم کاهش حجم و هم افتادگی برطرف می شود و لازم است با پروتز حجم را افزایش دهید. علاوه بر این، اندازه پوست تیره اطراف نوک پستان کاهش می یابد. اگر حجم بافت سینه کافی باشد، فرم دادن به سینه و بلند کردن آن کافی است.
لیفت سینه از افتادگی سینه ها جلوگیری نمی کند، بلکه سینه ها را به حالت قبل از افتادگی باز می گرداند. اگر فرد قصد دارد در آینده نزدیک مادر شود، توصیه می شود که جراحی را به تعویق بیندازد.