دکتر اسلیو معده تهران
دکتر اسلیو معده تهران؛اسلیو گاسترکتومی یک روش جراحی است که در آن با برداشتن بیشتر حجم معده در بیماران چاق، کاهش وزن حاصل می شود. از آنجایی که معده باقی مانده لوله ای شکل است، به آن معده لوله ای می گویند. اولین جراحی اسلیو گاسترکتومی به روش باز در سال 1988 به عنوان بخشی از جراحی سوئیچ دوازدهه انجام شد. در سال 1999 برای اولین بار بصورت بسته اجرا شد. پس از سال 2001، به عنوان یک جراحی خط اول قبل از عمل جراحی بای پس معده در بیماران دارای اضافه وزن انجام شد.
پس از سال 2009، محبوبیت آن افزایش پیدا کرد و شروع به استفاده از آن به عنوان یک روش جراحی مستقل کرد. به خصوص با معرفی جراحی لاپاراسکوپی، این عمل به دلیل اقامت کوتاهتر در بیمارستان، زمان نقاهت کوتاهتر، جای زخم کمتر و کاهش احتمال فتق محل جراحی بسیار محبوب شده است.
جراحی بای پس معده برای چه بیمارانی انجام می شود؟
این درمان را می توان برای بیمارانی که چاق هستند و نمی توانند وزن کم کنند یا شکایت هایی مانند اضافه وزن و مقاومت به انسولین مرتبط با وزن و اختلالات مفصلی دارند اعمال کرد. تا ده سال پیش، این عمل عمدتاً در بیماران بسیار چاق به عنوان یک جراحی خط اول قبل از جراحی بای پس معده انجام می شد. به این ترتیب وزن بیماران کاهش یافته و سپس جراحی بای پس انجام شد. اما مشاهدات و تحقیقات بعدی نشان می دهد که در اکثر بیماران نیازی به جراحی دوم نیست و به این ترتیب کاهش وزن کافی و دائمی حاصل می شود و همینطور وقتی مشاهده شد که حداقل به اندازه جراحی بای پس در درمان بیماری ها هم موثر بوده است.امروزه این جراحی به رایج ترین عمل جراحی چاقی تبدیل شده است.
آیا بیماری هایی مانند دیابت، آسم، فشار خون از جراحی اسلیو گاسترکتومی (لوله معده) جلوگیری می کند؟
برعکس، اینها بیماری هایی هستند که ناشی از چاقی و تشدید آن بودند. این بیماری ها مانعی نیستند بلکه دلیلی برای جراحی هستند.
چگونه قبل از جراحی اسلیو گاسترکتومی (لوله معده) آماده شویم، چه معایناتی انجام می شود؟
اول از همه، آزمایش ها و معاینات بر اساس صلاح دید پزشک ، بیماری های اولیه، بر طبق معایناتی که انجام میشود برای هر بیمار قبل از جراحی انجام می شود.
در نتیجه این معاینات ابتدا بررسی می شود که آیا بیماری زمینه ای دیگری وجود دارد که باعث افزایش وزن بیمار شود. در صورت عدم وجود چنین بیماری، بیمار مانند هر بیماری که تحت عمل جراحی قرار می گیرد از نظر بیهوشی معاینه می شود و بررسی می شود که آیا مانعی برای جراحی وجود دارد یا خیر. کارشناسان مربوطه توصیه هایی در مورد درمان های قبل از عمل در صورت لزوم ارائه می دهند. به این ترتیب مشکلاتی که ممکن است در حین و بعد از جراحی ایجاد شود به حداقل می رسد.
جراحی اسلیو گاسترکتومی چگونه انجام می شود؟
کل عمل به روش لاپاراسکوپی (بسته) انجام می شود. جراحی لاپاراسکوپی با ایجاد برش های کوچک متعدد انجام می شود. درگاه هایی که از طریق این برش ها قرار می گیرند برای دسترسی ابزارهای دستی به شکم استفاده می شوند. یکی از اینها تلسکوپ جراحی است که به دوربین فیلمبرداری متصل است و بقیه برای قرار دادن وسایل جراحی تخصصی است. جراح عمل را روی یک مانیتور ویدئویی تماشا می کند. یک جراح لاپاراسکوپی با تجربه می تواند بسیاری از روش ها را مانند جراحی باز به روش لاپاراسکوپی انجام دهد.
اولین جراحی اسلیو گاسترکتومی (اسلیو گاسترکتومی) به روش باز در سال 1988 به عنوان بخشی از جراحی سوئیچ دوازدهه انجام شد. در سال 1999 برای اولین بار بصورت بسته اجرا شد. پس از سال 2001، به عنوان یک جراحی خط اول قبل از عمل جراحی بای پس معده در بیماران دارای اضافه وزن انجام شد. پس از سال 2009، محبوبیت آن شروع به افزایش کرد به خصوص با معرفی جراحی لاپاراسکوپی، این عمل به دلیل اقامت کوتاهتر در بیمارستان، زمان نقاهت کوتاهتر، جای زخم کمتر و کاهش احتمال فتق محل جراحی بسیار محبوب شده است.
آیا تست نشت در جراحی اسلیو گاسترکتومی انجام می شود؟
تست نشت در حین جراحی اسلیو گاسترکتومی زیر دید مستقیم در پایان عمل انجام می شود. هدف از آزمایش نشتی که در حین جراحی انجام می شود این است که مشخص شود آیا منگنه مشکلی دارد یا در خط بخیه نشتی وجود دارد. در صورت وجود نشتی، برای جلوگیری از نشتی، دوخت اضافی روی قسمت مربوطه گذاشته می شود. مجدداً روز بعد از جراحی بعد از شروع مصرف غذاهای مایع، اگر نیاز بشود طبق بررسی پزشک آزمایش نشت مجدد انجام می شود تا اقدامات احتیاطی لازم انجام شده و به موقع مداخله شود.
آیا در جراحی اسلیو گاسترکتومی نیاز به بخیه است؟
قرار دادن بخیه های اضافی روی مواد خاصی به نام استپلر در جراحی های چاقی بحث برانگیز است. برخی جراحان فکر می کنند که بخیه زدن احتمال خونریزی و نشت را کاهش می دهد و باید روی هر بیمار بخیه زده شود. برخی از جراحان می گویند اگر چه گذاشتن بخیه تا حدودی احتمال خونریزی را کاهش می دهد، اما خطر نشتی را کاهش نمی دهد، برعکس ممکن است در هنگام گذاشتن بخیه باعث نشت و خونریزی بیشتر پس از آسیب عروقی شود. به عنوان یک رویکرد بالینی، ما بین این دو هستیم. اگرچه روی هر بیمار بخیه اضافی نمی زنیم، اما اگر خط استپلر به اندازه کافی ایمن به نظر نمی رسد، قطعا بخیه های اضافی می زنیم. این واقعیت که نتایج ما بسیار بهتر از میانگین های جهانی است نشان می دهد که روشی که ما استفاده می کنیم موفق تر است. مهمترین نکته در اینجا این است که جراح انجام دهنده جراحی باید توانایی و تجربه لازم برای مداخله و اصلاح انواع مشکلات را داشته باشد.
آیا بعد از جراحی اسلیو گاسترکتومی درد وجود دارد؟
بزرگترین مزیت جراحی این است که از آنجایی که جراحی اسلیو گاسترکتومی به صورت لاپاروسکوپی (بسته) یعنی با ورود از سوراخ های میلی متری انجام می شود، درد بعد از عمل در مقایسه با جراحی های باز بسیار کمتر است. با این حال، این جمله “جراحی انجام شده است و به دنبال آن درد وجود خواهد داشت” بسیار اشتباه است. هیچ بیماری نباید در قرن بیست و یکم از درد رنج ببرد. با تجویز مسکن به هر بیمار پس از جراحی به طور کامل از درد جلوگیری می شود. نکته مهم در اینجا این است. آستانه درد هر کس متفاوت است. باز هم تحمل دارو و فراهمی زیستی دارو متفاوت است. بنابراین، درمان نمی تواند استاندارد باشد. درمان تسکین درد باید به صورت جداگانه با توجه به نیاز هر بیمار ترتیب داده شود.
آیا بعد از جراحی اسلیو گاسترکتومی جای زخم وجود خواهد داشت؟
از آنجایی که برش ها بسیار کوچک هستند، نتایج زیبایی نیز بسیار خوب است. پس از چند ماه، این خطوط تقریبا نامرئی خواهند شد. پس از بهبود زخم ها، کرمی به شما توصیه می شود تا جای زخم کمتری باقی بماند. اگر به مدت سه ماه از آن استفاده کنید، نتایج زیبایی بسیار بهتری خواهید گرفت.
بعد از جراحی اسلیو گاسترکتومی (لوله معده) چه زمانی و چگونه تغذیه را شروع کنیم؟
الگوهای تغذیه ای هر فرد متفاوت میباشد معمولا ما قبل از عمل یک شرح حالی از بیمار داریم که چه عادت های تغذیه ای داشتهاند و در چه سن و شرایطی هستند و بعد از عمل 4 کلیت اصلی برای هر فرد بر اساس شرح حال آن ها وجود دارد و افراد کاملا تحت کنترل متخصص تغذیه برنامه ای تغذیهای دریافت میکنند.
آیا می توانم بلافاصله بعد از جراحی اسلیو گاسترکتومی بایستم و به سر کار برگردم؟
از آنجایی که جراحی به روش لاپاراسکوپی (بسته) انجام می شود، می توانید یکی دو ساعت بعد از جراحی بایستید و راه بروید. شما حتی در طول مدت اقامت خود در بیمارستان نیز بیمار مراقبتی نخواهید بود و می توانید از خود مراقبت کنید. بیمارانی که پشت میز کار می کنند یا در مشاغلی کار می کنند که نیازی به تلاش زیاد ندارند، می توانند در عرض یک هفته به کار خود بازگردند. بیمارانی که نیاز به تلاش زیاد دارند باید حداقل یک ماه از کار خود استراحت کنند. پس از جراحی، برای مدت زمان کافی به بیماران استراحت داده می شود.
چه زمانی بعد از جراحی اسلیو گاسترکتومی باید بخیه ها را برداشت؟
از آنجایی که اغلب از بخیه های خود جاذب استفاده می شود، نیازی به برداشتن بخیه ها نیست. اگر از بخیه های غیر قابل جذب به دلیل دیگری استفاده می شود، هنگامی که برای کنترل در روز دهم می آیید، بخیه ها بررسی و در صورت لزوم برداشته می شوند.
چه زمانی می توانم بعد از جراحی اسلیو گاسترکتومی حمام کنم؟
هنگام خروج از بیمارستان می توانید حمام کنید. اگر درزها باز بمانند و خیس شوند اشکالی ندارد. بعد از دوش گرفتن، آنها را با یک حوله تمیز خشک کنید و صبر کنید تا خشک شوند.
آیا می توانم بعد از جراحی اسلیو گاسترکتومی از دارو استفاده کنم؟
در ماه اول از هیچ دارویی غیر از داروهایی که توصیه می کنیم استفاده نکنید. اگر دارویی توسط پزشک دیگری توصیه شده است، حتما با ما مشورت کنید. بعد از ماه اول می توانید از هر نوع دارویی استفاده کنید. با این حال سعی کنید پس از مصرف دارو زیاد از مسکن استفاده نکنید و مایعات فراوان بنوشید.
جراحی اسلیو گاسترکتومی چگونه کار می کند؟
برخلاف تصور رایج، جراحی اسلیو گاسترکتومی صرفاً با محدود کردن مصرف غذا کار نمیکند. در عین حال جراحی اثرات هورمونی و متابولیکی بسیار مهمی دارد. اولا از آنجایی که حجم معده کاهش می یابد، نسبت به قبل غذای کمتری مصرف می شود. اما این مثل یک رژیم غذایی نیست. شما گرسنه راه نمی روید، بلکه کاملا سیر می شوید. حتی مقدار کمی غذا برای سیر شدن کافی است. هورمونی به نام گرالین که به هورمون اشتها نیز معروف است از قسمت فوندوس معده ترشح می شود. با برداشتن این قسمت از معده، اشتها به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. همچنین اثرات هورمونی متفاوتی وجود دارد که از معده ترشح می شود و روده ها را تحت تاثیر قرار می دهد که مکانیسم اثر آن هنوز در دست بررسی است. اگرچه روش دقیق ایجاد این اثر ناشناخته است، اما اثر نهایی بهبود قابل توجهی در مشکلاتی مانند قند و فشار خون است، حتی قبل از شروع کاهش وزن پس از جراحی.
تا زمانی که فشار جدی روی معده وارد نشود، در دراز مدت افزایش قابل توجهی در حجم وجود نخواهد داشت. اولین واکنشی که هنگام مصرف مقدار کمی غذا رخ می دهد این است که دیواره کیسه معده کشیده می شود و اعصابی را تحریک می کند که به مغز می گویند معده پر است. بیمار احساس سیری می کند که انگار یک وعده غذایی بزرگ خورده است، اما در واقع فقط چند قاشق خورده است.
چاقی اصطلاحی است که به این معنی است که ممکن است موجب مشکلات زیر شود:
بیماری قلبی و سکته دیابت فشار
خون بالا برخی از سرطان ها بیماری کیسه صفرا و سنگ کیسه صفرا آرتریت نقرس مشکلات تنفسی مانند آپنه خواب (زمانی که تنفس فرد در طول خواب برای مدت کوتاهی متوقف می شود) و آسم همه افراد چاق این مشکلات را تجربه نمی کنند. اگر یکی از این بیماری ها در خانواده شما وجود داشته باشد، خطر افزایش می یابد.
در اینجا نگاهی دقیق تر به هفت وضعیت مرتبط با اضافه وزن یا چاقی آورده ایم.
بیماری قلبی و سکته
اضافه وزن خطر فشار خون بالا و کلسترول بالا را افزایش می دهد. هر دوی این شرایط خطر بیماری قلبی یا سکته را افزایش می دهند.
خبر خوب این است که کاهش وزن می تواند احتمال بیماری قلبی یا سکته را کاهش دهد. نشان داده شده است که کاهش وزن بیشتر این خطر را کاهش می دهد.
دیابت نوع 2
اکثر افراد مبتلا به دیابت نوع 2 اضافه وزن یا چاق هستند. شما می توانید با کاهش وزن، خوردن یک رژیم غذایی متعادل، خواب کافی و ورزش بیشتر، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهید.
اگر دیابت نوع 2 دارید، کاهش وزن و فعالیت بدنی بیشتر می تواند به کنترل سطح قند خون شما کمک کند. فعالیت بیشتر ممکن است نیاز شما به داروهای دیابت را کاهش دهد.
سرطان های روده بزرگ
، سینه (پس از یائسگی)، آندومتر، کلیه و مری با چاقی مرتبط هستند. برخی مطالعات همچنین ارتباط بین چاقی و سرطان های کیسه صفرا، تخمدان ها و پانکراس را گزارش کرده اند.
بیماری کیسه صفرا
اگر اضافه وزن دارید بیماری کیسه صفرا و همچنین سنگ کیسه صفرا شایع تر است.
از قضا، خود کاهش وزن، به ویژه کاهش وزن سریع یا کاهش شدید وزن، می تواند خطر ابتلا به سنگ کیسه صفرا را افزایش دهد. کاهش وزن با سرعت حدود 1 پوند در هفته کمتر باعث ایجاد سنگ کیسه صفرا می شود.
آرتروز
استئوآرتریت یک بیماری مشترک مفصلی است که اغلب زانو، لگن یا پشت را درگیر می کند. حمل وزن اضافی فشار بیشتری بر این مفاصل وارد می کند و غضروف (بافتی که مفاصل را حرکت می دهد) که به طور معمول از آنها محافظت می کند فرسوده می شود.
کاهش وزن می تواند استرس را بر روی زانو، لگن و کمر کاهش دهد و علائم آرتریت را بهبود بخشد.
نقرس
بیماری نقرس است که مفاصل را درگیر می کند. زمانی اتفاق می افتد که اسید اوریک بیش از حد در خون افراد وجود داشته باشد. اسید اوریک اضافی می تواند کریستال هایی را ایجاد کند که در مفاصل تجمع می کنند.
نقرس در افرادی که اضافه وزن دارند شایع تر است. هر چه سنگین تر باشید، احتمال ابتلا به نقرس بیشتر می شود.
تغییرات ناگهانی وزن در کوتاه مدت می تواند باعث عود نقرس شود. اگر سابقه ی بیماری نقرس دارید، بهترین راه کاهش وزن را با پزشک خود در میان بگذارید.
آپنه خواب
آپنه خواب یک اختلال تنفسی است که با اضافه وزن همراه است.
آپنه خواب می تواند باعث شود که فرد در طول خواب برای مدت کوتاهی خروپف کند و تنفس را متوقف کند. آپنه خواب می تواند باعث خواب آلودگی در طول روز و افزایش خطر بیماری قلبی و سکته شود.
کاهش وزن اغلب آپنه خواب را برای شما بهبود می بخشد.
چاقی؛ در شکل گیری بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری های عروق کرونر قلب، دیابت، بیماری های کیسه صفرا، آپنه خواب و انواع سرطان ها جایگاه مهمی دارد. بروز چاقی در حال افزایش است. متخصصان تغذیه و رژیم غذایی می گویند چاقی بیش از آنکه یک مشکل فردی باشد به یک معضل اجتماعی تبدیل شده است، ادامه داد: با ورزش منظم و توجه به تغذیه خود یک زندگی سالم را در پیش بگیرید زیرا وزنی که در مدت کوتاهی از دست می دهید باعث بهبود طولانی مدت نمی شود. در کیفیت زندگی و طول عمر شما کاهش وزن آهسته و پیوسته سالم تر است. بر فشار خون بالا، سطح لیپیدها و سطح انسولین تأثیر می گذارد. وی گفت: به طور کلی، خطرات سلامتی در افرادی که اضافه وزن اضافه یا کم می کنند بسیار بیشتر است.
اگر مشکل چاقی دارید و می خواهید زندگی سالمی داشته باشید:
سبک زندگی و عادات غذایی خود را تغییر دهید.
تمریناتی را انجام دهید که ایمن و مناسب شما هستند.
فرزندان خود را از سبک زندگی غربی دور نگه دارید. با انجام بازی های رایانه ای به آنها اجازه ندهید غذاهای پرکالری و پرچرب بخورند و تا حد امکان آنها را به بازی و حرکت تشویق کنید.
در سنین بالاتر چاقی را با وضوح بیشتری تجربه خواهید کرد.به طور منظم غذا بخورید و وعده های غذایی خود را حذف نکنید.
فعالیت های خود را افزایش دهید.
بشقاب سالاد خود را در وعده های غذایی بزرگ کنید.
خوردن میوه به جای دسر را عادت کنید.